'Verstappen had als kleuter zijn kart al snel in de vingers'
Op 15 mei 2016 verbaasde Max Verstappen vriend en vijand door de GP van Spanje te winnen. Met twee goede bekenden blikken we terug op die dag. Vandaag in het tweede en laatste deel: jeugdvriend Jorrit Pex.
"Ik ben er inmiddels aan gewend om Max te volgen via televisie en internet. Mijn kartraces vallen vaak samen met zijn grands prix." De Limburgers waren in hun jeugd onafscheidelijk: boezemvrienden op de kartbaan en in de werkplaats in Maasbracht. Spelen, van elkaar leren en scoren: Max en Jorrit werden allebei wereldkampioen karten.
Maar waar Max de route naar de Formule 1 nam, koos Jorrit vol overgave voor een carrière in het familiebedrijf. Uiteraard in combinatie met die andere passie: karten.
"Ik reed op 15 mei 2016 voor het Europees Kampioenschap in Spanje", zegt Pex. "Die race viel samen met Max' debuut bij Red Bull Racing en dat moment dreigde ik dus te missen. Maar het liep anders. Door een ribblessure moest ik na zes ronden opgeven. Het ging gewoon niet meer. Dat had natuurlijk een voordeel: ik zette de kart meteen aan de kant en zocht een tv."
'Om gek van te worden'
Pex wist toen hij zijn kart parkeerde al dat Verstappen vooraan reed. "Dat had ik vlak voor mijn start gezien. Daarna heb ik een paar minuten gemist, maar door m'n blessure kon ik de laatste tien ronden alsnog live zien."
"Ik heb met mijn vader en de monteurs gekeken. Het was zenuwslopend, een moment om gek van te worden. Maar we zagen dat Max het onder controle had en Kimi Räikkönen geen kans gaf om aan te vallen."
In die bloedstollende slotfase zag team-Pex dat Verstappen op weg was naar een sensatie. "We dachten: het zal toch niet waar zijn, maar als die auto heel blijft, gaat hij winnen. Hij zou het bij wijze van spreken nog vijftig ronden volgehouden hebben. Max leek precies te weten waar de grens lag tussen risico nemen en banden sparen."
Volgens Pex deed Verstappen die dag in Spanje iets onmogelijks. "We wisten dat Max races ging winnen, maar zo snel... Dat kon eigenlijk niet. Hij was immers net van team gewisseld. Alleen dát maakt het al knap."
'Binnen no-time een nieuw stuur onder de knie'
"Alles was anders: auto, teamgenoot, crew. Als je alleen al ziet hoe z'n stuur in elkaar zit", vertelt Pex. "Max heeft me dat geprobeerd uit te leggen, maar na twee minuten kon ik het al niet meer volgen. Ongelooflijk dat hij die auto zo snel in de vingers heeft gekregen en de limiet op kon zoeken."
"Dat had hij al als kleuter in de kart. Hij stapt in en is meteen snel. Inzicht, gevoel, een waanzinnig talent. Met Max als teamgenoot moet je voortdurend het uiterste uit jezelf halen. Als hij in zo'n auto stapt, lijkt het net of het makkelijk is. Nee dus. Doe het hem maar eens na."
"Het duurde niet lang voor de boezemvrienden elkaar aan de lijn hadden na Max' Formule 1-overwinning in Spanje. Het was Verstappen die contact zocht. Toen wij onze tent hadden afgebroken en in de auto zaten op weg naar Nederland, meldde Max zich via FaceTime."
"Dat was een bijzonder moment. Hij was opvallend rustig en vroeg zelfs wat er met mij was. Hij wist dat ik was uitgevallen. Dat vond ik wel een veelzeggend moment: dat hij op de dag van z'n eerste Formule 1-zege aan mij dacht."
