Laatste overlevende Hindenburg: de lucht stond in brand

Werner Doehner keek toe hoe op de grond voorbereidingen werden getroffen voor de landing van de Hindenburg. Het waren de laatste momenten van de overtocht die de 8-jarige Duitser in de zeppelin had gemaakt over de Atlantische Oceaan, samen met zijn ouders, broer en zus.

Zijn vader maakte foto's van de drukte op de grond. Toen zijn fotorolletje vol was, liep hij terug naar de hut van het gezin om een nieuw rolletje te halen. "We zagen hem niet meer terug", vertelt de laatste overlevende van de ramp in een zeldzaam gesprek met persbureau AP. Het is vandaag 80 jaar geleden dat het luchtschip verging en er een einde kwam aan een tijdperk.

Kort nadat zijn vader was verdwenen, ging het mis. Het extreem brandbare drijfgas van de zeppelin (waterstof) vatte vlam - hoe precies is nog steeds niet duidelijk. Het enorme luchtschip veranderde in een vuurbol. "Plotseling stond de lucht in brand", herinnert Doehner zich.

Door de explosie zakte de achterkant van de zeppelin snel naar de grond. Werner en zijn familie werden door het restaurant geslingerd. Zijn moeder wist zich snel te herpakken en begon haar kinderen uit een raam te werken, hoewel ze nog 5 meter boven de grond waren.

"We waren dicht bij een raam, dus mijn moeder pakte mijn broer en gooide hem naar buiten. Daarna greep ze mij en gooide mij door het raam." Matilde had voor Werner twee pogingen nodig; de eerste keer botste hij tegen het raamkozijn. Toen hij uit het luchtschip viel, stond zijn haar al in brand.

"Ik weet nog hoe ik op de grond lag en mijn broer riep dat ik moest opstaan en maken dat ik wegkwam."

Werners 14-jarige zus Irene had minder geluk. "Mijn moeder probeerde ook haar door het raam te krijgen, maar ze was te zwaar. Daarop besloot mijn moeder zelf weg te komen." Zij overleefde het, het meisje werd later uit het brandende wrak gehaald.

De vier gezinsleden werden zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht. Irene stierf diezelfde nacht. Het lichaam van Werners vader werd later teruggevonden, hij kon alleen door zijn trouwring worden geïdentificeerd.

Bij de catastrofe vielen 35 doden, van wie een op de grond. 63 opvarenden wisten de crash te overleven.

De ramp was een van de eerste waarvan uitgebreid bewegend beeld beschikbaar was. Er waren veel fotografen en camera's aanwezig om de aankomst van de Duitse zeppelin te registreren. Ook maakte journalist Herb Morrison radio-opnames voor wat een routineverslag had moeten worden.

"Hij is in vlammen uitgebarsten", schreeuwde de gechoqueerde Morrison toen hij doorhad wat er gebeurde. "Hij stort neer. hij stort neer. Vreselijk. Mensen aan de kant!" Zijn uitroep "Oh, the humanity!" werd wereldberoemd.

Toen het verslag een dag later werd uitgezonden, maakte het grote indruk, zeker toen het later onder de filmbeelden van ramp werd gezet. Het betekende de doodsteek voor deze vorm van luchtvaart.

De reportage van Morrison werd gisteravond ook gespeeld op een bijeenkomst over de Hindenburg. Vandaag worden op het Lakehurst Naval Air Station kransen gelegd om de slachtoffers te herdenken.

Werner Doehner, inmiddels 88, noemde bij de 75ste herdenking alle belangstelling voor de ramp "morbide nieuwsgierigheid".

"Ik leef een teruggetrokken leven. Dat is allemaal gebeurd in het verleden en ik wil het graag zo houden."