Kimberley Bos, belangrijkste Nederlandse troef op WK skeleton

De 23-jarige Kimberley Bos baarde dit seizoen opzien tijdens de wereldbekerwedstrijden in Sankt Moritz en Winterberg, waar ze respectievelijk als vijfde en als zevende eindigde. Maar voor het WK zijn haar verwachtingen niet al te hooggespannen. "Ik mag blij zijn als ik bij de eerste twintig zit."

Dat is een opmerkelijk bescheiden ambitie voor de pilote, die in 2016 op haar eerste senioren-WK meteen achtste werd. "Königssee is een heel andere baan dan de WK-baan van vorig jaar in Igls. De start heeft hier minder invloed. Het is technisch gezien veel moeilijker voor mij als atleet met weinig slee-ervaring. Dus dat betekent dat de verwachtingen ook anders zijn."

'De topzes halen was boven verwachting'

En toch, de opmars van dit nieuwe talent aan het skeleton-firmament is onmiskenbaar. "Ik heb mezelf zeker overtroffen", blikt Bos terug op haar debuut in het wereldbekercircuit. "Dat ik een keer een toptien zou halen, dat verwachtte ik misschien. Maar dat ik in de topzes zou komen, was boven verwachting."

De mooiste herinnering bewaart ze aan Winterberg, waar Bos ook nog vijfde werd op het EK. "De hele familie was erbij. Het was geweldig als je die ook kunt betrekken bij wat je eigenlijk doet en waarvoor ze je ondersteunen."

Bos begon haar sportcarrière in het turnen. "Als driejarige peuter ben ik naar de gymzaal gebracht en daar ben ik nooit meer weggegaan tot mijn zestiende."

Uitgerekend met een aantal turn-vriendinnen bezocht ze de bobslee-startbaan in Harderwijk. Het resulteerde in een week sleeën in Oostenrijk en een nieuwe passie. Aanvankelijk ín de bob en nu óp de slee. Fysiek bleek Bos geschikter voor skeleton, waarbij ze met 120 kilometer per uur over de baan snelt, de kin net boven het ijs. "Ik ben wat klein voor een bobsleepilote."

De keuze voor skeleton pakte goed uit, in korte tijd boekte Bos flinke progressie. "Ten eerste ben ik niet zo makkelijk bang te maken, dat scheelt. En daarbij ben ik lenig genoeg om met de slee te kunnen rennen. En ik kan sturen. Nog niet als beste van de wereld, maar ik kan het toch zeker redelijk op dit moment."

Haar bobslee-ervaring komt daarbij goed van pas. "Het gevoel van snelheid ken ik, het gevoel van druk ook. Je hebt natuurlijk je kennis van ijs en lijnen. Maar verder is het sturen niet vergelijkbaar, want je drukpunten liggen ergens anders."

Net als bij bobsleeën speelt het materiaal bij skeleton een cruciale rol. Bos heeft de beschikking over een Bromley-slee, wat je de Mercedes onder de sleeën kunt noemen. "Ik lig wel op een 'Mercedes', maar het is een oud modelletje. Dus het is nog niet het allerbeste, maar het komt in de buurt."

Olympische ambitie

Dit jaar gaat Bos dan weliswaar bescheiden van start op het WK, over haar ambities laat ze geen geheim bestaan. 'Mijn droom is om de beste skeleton-atlete van de wereld te worden', laat ze noteren op haar website. Om eraan toe te voegen dat alles in het teken staat van kwalificatie voor de Olympische Spelen van 2018.

"Ik zie het wel gebeuren dat ik mij kwalificeer. Al weet je het nooit zeker, er spelen zoveel factoren mee. Er moet hard worden gewerkt."

En wat er op de Spelen dan mogelijk is? "Of ik een medaille kan winnen, is lastig te zeggen. We zijn nog niet op de olympische baan geweest. En ik kan ook niet zeggen hoeveel progressie ik maak. Maar een kans is er zeker. Een olympische wedstrijd is altijd spannend en verloopt altijd anders dan verwacht. Dus het is niet uitgesloten."

Pyeongchang 2018 of Peking 2022?

Maar Kimberley Bos is ook realistisch. Misschien liggen haar beste kansen wel bij de Spelen van 2022 in Peking. "Dan zit ik op de ervaring die je statistisch gezien nodig hebt voor een olympische medaille. Die jaren ervaring heb je nodig om constant te sleeën en in de topdrie mee te gaan draaien."