Agent Hüseyin wilde hogerop, maar mocht niet 'omdat-ie allochtoon is'

Na meerdere keren tevergeefs solliciteren op een hogere functie had Hüseyin Sucu er genoeg van. Hij nam afscheid van de politie in Groningen en werd leraar. Hij herkent het beeld dat commissaris Max Daniel schetst in een interview: agenten met een migratie-achtergrond hebben het moeilijk.

"Er zijn mensen die me zouden moeten ondersteunen, maar het tegenovergestelde hebben gedaan", vertelt Sucu. "Ik heb van een directe leidinggevende gehoord dat ik niet zomaar mag doorstromen, omdat ik een allochtoon ben. Terwijl ik een cv had waar ik heel hard aan heb gewerkt. Ik had er al mijn energie ingestoken, juist om die opmerking niet te krijgen."

Hij is ervan overtuigd dat hij niet dezelfde kansen kreeg als andere agenten. "Verzoeken om stage te lopen werden genegeerd. Anderen kregen alle faciliteiten en ik moest het zelf regelen. Daar ga je vraagtekens bij zetten."

Er is natuurlijk altijd wel een weerwoord: iemand anders had het eerder aangevraagd of het is iets anders. Er waren natuurlijk betere mensen, werd mij gezegd. Maar als je dan hoorde wie die functie kreeg, dan dacht ik: dat kun je niet waarmaken."

Discriminatie, dus? "Je kunt het nooit met zekerheid zeggen, maar voor mij was het zeker: ik voelde de tegenwerking, dat ik de kansen niet kreeg. Op den duur word je er radeloos van, moedeloos. Dan ga je verder kijken."

Commissaris Daniel, zelf van Nederlands-Indische afkomst, waarschuwt dat het korps zo voeling dreigt kwijt te raken met de samenleving. Sucu is het met hem eens. Er dreigt wij-zij-denken te ontstaan.

"In de Turkse gemeenschap is het niet meer zoals het in mijn jonge jaren was. De populariteit is veel minder. Dat is niet positief. Alle berichtgeving over etnisch profileren, dat gaat enorm rond."

Het voorstel om agenten uit de doelgroep zelf met kandidaten te laten komen vindt Sucu een goed idee. "Ik ken iemand die net is aangenomen bij de politie. Daar ben ik hartstikke blij mee."

Zelf blijft Sucu daarom ook werken aan meer diversiteit. Hij vindt het fijn als leerlingen zich bij hem melden. "Als er jongeren komen die interesse hebben, krijgen ze het hele verhaal. Ik kan ze begeleiden bij het solliciteren, hun vertellen over wat je kunt tegenkomen bij de training. Ik motiveer ze om bij de politie te gaan."

Het is aan de organisatie om die nieuwe krachten een kans te gunnen. "We moeten een afspiegeling zijn van de maatschappij, niet alleen op de werkvloer, het moet ook hogerop zichtbaar zijn. Ik ben ervan overtuigd dat als we dat meer hebben, opmerkingen zoals die van mijn leidinggevende niet meer voorkomen."