Zorgen bij EU-leiding over China, Rusland, xenofobie en Trump
De leiding van de Europese Unie maakt zich grote zorgen over de toekomst. De dreigingen komen van alle kanten op de EU af, schrijft voorzitter Tusk van de Europese Raad in een brief aan de regeringsleiders.
"Het zijn gevaarlijke tijden", schrijft Tusk in de brief, die vrijdag op de EU-top op Malta wordt besproken. "De huidige problemen zijn gevaarlijker dan in de tijd dat de Unie werd opgericht."
Volgens Tusk zijn er drie grote pijnpunten. Om te beginnen maakt hij zich zorgen over de geopolitieke situatie. "China is erg assertief, vooral op zee", zo schrijft hij. En Rusland noemt hij, kijkend naar de situatie met Oekraïne, agressief.
Verder wijst de Pool op de toenemende chaos in het Midden-Oosten en de stijgende invloed van de radicale islam.
Maar ook de machtswisseling in de Verenigde Staten baart hem zorgen. Die brengt de EU in een lastig parket, zegt Tusk. Hij wijst op het nieuwe bewind in Washington "dat het Amerikaanse buitenlandbeleid van de afgelopen 70 jaar in twijfel trekt".
Vastberaden
En er is nog een gevaar dat de EU binnensluipt. Tusk noemt dat "het anti-Europa-geluid, gecombineerd met nationalisme en toenemende xenofobie". Gevoegd bij het probleem van een elite die zich steeds meer van de EU afwendt, ontstaat volgens Tusk een bijna dodelijke cocktail.
De EU-lidstaten moeten volgens Tusk moed tonen. "Politieke solidariteit en vastberadenheid. Als wij niet meer geloven in onszelf, wie gelooft er dan nog wel in?", vraagt hij zich af. "We moeten niet alleen verenigd zijn omdat het moet, maar vooral omdat we het ook willen."
Hij hamert op de trots die Europa moet uitstralen. Europa is volgens hem geen achterhaald idee, zoals wel wordt beweerd. "Laten we de verandering in de Verenigde Staten aangrijpen om met elkaar en anderen te praten over onze waarden en belangen."
United we stand
De brief sluit af met een oproep om ons niet over te geven aan politici die de trans-Atlantische band willen verzwakken. "United we stand, divided we fall", is de laatste zin. Het is een verwijzing naar zowel de Amerikaanse burgeroorlog als de Tweede Wereldoorlog, toen Amerikanen onder dat motto zij aan zij met de Europeanen stonden.