Waarom Djokovic wel en niet te kloppen is in Melbourne

Hoe versla je Novak Djokovic bij de Australian Open? Het is de vraag waar veel tennissers zich momenteel het hoofd over breken.

De Serviër lijkt haast niet te kloppen in Melbourne, waar hij al zes titels won. Als hij dit jaar wint, is hij de enige speler in de historie met zeven hoofdprijzen. Nu deelt hij het record van zes Australische titels nog met Roy Emerson. Vraag is of Djokovic van een zevende trofee is af te houden.

"Juist nu", zegt NOS-commentator Marcella Mesker. "Juist nu is hij te kloppen. Het aura van onoverwinnelijkheid hangt niet meer om hem heen. Vorig jaar heeft hij wat steekjes laten vallen." Maar ook Mesker moet toegeven: "Hij is natuurlijk wel de favoriet."

Meedoen om prijzen

Djokovic zelf is voorafgaand aan het toernooi realistisch over zijn uitgangspositie: "Ik ben nooit onklopbaar geweest. Niemand trouwens. Ik heb mezelf nooit als een superieure speler beschouwd, al had ik op sommige momenten wel veel vertrouwen en won ik ook heel veel."

"Ik weet hoe het voelt op de baan als je te veel vertrouwen hebt. Dat wil ik nu echt voorkomen. Ik probeer een zo goed mogelijke positie voor mezelf te creëren. Ik wil meedoen om de prijzen, net als iedereen. Ook al ben ik de titelverdediger."

Dat Djokovic dit jaar kwetsbaarder wordt gevonden dan vorige seizoenen heet het gevolg te zijn van zijn zege vorig jaar op Roland Garros. Daar bereikte hij het absolute hoogtepunt van zijn carrière, waarna vermoeidheid en verzadiging vat zouden hebben gekregen op zijn lichaam en geest.

Met zijn triomf in Parijs volbracht Djokovic een serie van vier opeenvolgende grandslamzeges: Wimbledon 2015, US Open 2015, Australian Open 2016 en Roland Garros 2016. Sinds Rod Laver in 1969 was geen speler daar meer in geslaagd.

De klad erin

Na dat hoogtepunt kwam er flink de klad in. De Serviër vloog er op Wimbledon in een vroeg stadium uit, bij de US Open werd hij in de finale afgetroefd door Stan Wawrinka en aan het eind van het jaar verspeelde hij de eerste plaats op de wereldranglijst aan Andy Murray.

Er deden geruchten de ronde over uitspattingen in het uitgaansleven, er werd meewarig gesproken over zijn innige band met de Spaanse goeroe Pepe Imaz en er waren twijfels omtrent de reden van zijn breuk met coach Boris Becker.

"Het was een minder jaar", benadrukt NOS-tenniscommentator Mark Brasser. "Na afloop van het seizoen is hij teruggegaan naar de plek waar hij in zijn jeugd leerde tennissen, naar zijn oude tennisclubje in de Servische bergen, waar hij speelde terwijl het in Joegoslavië oorlog was."

"Daar kreeg hij les van Jelena Gencic, zijn lerares die zo veel voor hem heeft betekend. Na Roland Garros was bij Djokovic de honger verdwenen. Het is te hopen dat hij die daar heeft teruggevonden."

Want daar zijn Brasser en Mesker het wel over eens: de Australian Open en de Serviër vormen welhaast een perfecte combinatie. "Zijn spel is ideaal voor de baan in Melbourne. Die baan is wat langzamer waardoor hij heel goed in staat is om zijn tegenstanders uit te spelen. Hij kan dan als geen ander de wapens van anderen neutraliseren", aldus Brasser.

"En de bal heeft er een hoge stuit", weet Mesker. "Ook handig. Als je het bijvoorbeeld vergelijkt met Wimbledon: daar komt zijn voetenwerk toch minder goed op uit."

Djokovic heeft er zin in

Dat Djokovic al zo vaak in Melbourne gewonnen heeft, sterkt zijn zelfvertrouwen. "Het is mijn meest succesvolle grand slam. Het feit dat ik het hier de laatste tien jaar zo goed gedaan heb, geeft me veel plezier en overtuiging en zin om er weer aan te beginnen", zei hij voorafgaand aan het toernooi.

Brasser: "Mentaal is Djokovic de beste in het circuit. Hij heeft vaak gewonnen in Melbourne. Dat weet hij als hij de baan opkomt en dat weten zijn tegenstanders ook. Djokovic speelt er met vertrouwen, bewijsdrift en scoringsdrang. Zoals hij dat altijd doet. Melbourne voelt voor hem als thuiskomen. Ook omdat er zo veel Servische fans op de tribune zitten. Hij komt er graag."

Hoewel hij dus aan het eind van het jaar werd voorbijgestreefd door Murray, was de eerste slag dit jaar toch voor de Serviër. Djokovic versloeg Murray in de finale van het toernooi van Doha. Maar er viel Brasser en Mesker wel iets op.

Brasser: "Vroeger stuiterde Djokovic de bal vaak, een soort zenuwtik. Toen het goed ging, verdween dat eigenlijk. Nu was het weer terug. Djokovic stuiterde echt enorm veel. Dat zou dus op meer zenuwen kunnen wijzen."

Vervelende trekjes

Ook Mesker zag de finale en constateerde nog wat anders. "Er zijn weer wat slechte trekjes in zijn spel geslopen, zoals de cynische lachjes bij een slechte bal of een goed punt van zijn tegenstander. En het gegooi met zijn racket. Hij was een groot kampioen, nu is hij weer het vervelende jongetje."

Volgens Brasser kan dat nog wel tot problemen leiden. "Hij gooide in Doha met zijn racket. Nick Kyrgios twitterde meteen dat hij daar een flinke straf of schorsing voor zou krijgen. Daar moet Djokovic wel voor opletten."

Maar wie moet Djokovic dan kunnen verslaan? De Serviër is er zelf nog niet mee bezig. Hij bekijkt het wedstrijd voor wedstrijd. "Dat leidt dan uiteindelijk tot de titel. Maar ik ben niet de enige die dat wil. Er zijn er nog 127 die willen winnen. Maar het prikkelt natuurlijk wel."

Djokovic blijft voor zowel Mesker als Brasser de favoriet voor de titel. "Maar Murray zou het ook moeten kunnen", zegt Brasser. "Dat alles rustig om hem heen is, zegt veel. Er is duidelijkheid. Met Ivan Lendl als coach heeft Murray wel weer een stap gemaakt."

Mesker vult aan: "Maar als je naar de onderlinge resultaten kijkt, dan trekt Djokovic toch meestal aan het langste eind. Een Wawrinka of een Raonic hebben wel de power om Djokovic echt weg te slaan. Djokovic is dus de favoriet, maar minder uitgesproken dan voorheen."