Cheryl Maas
NOS SportAangepast

Freestyle-snowboarden in een hockeystadion: Maas houdt ervan

Freestyle-snowboarden in een hockeystadion: het gebeurt zaterdag vlak over de grens met Duitsland, in Mönchengladbach. Ook de Nederlanders Cheryl Maas en Niek van der Velden komen er in actie bij de wereldbekerwedstrijd Big Air.

De locatie is bijzonder. Midden in het hockeystadion is met stalen buizen een kolossale schans gebouwd. 49 meter hoog, 120 meter lang. Mooi uitgelicht, want de finale vindt in de avonduren plaats voor volle tribunes. Naar schatting komen er 10.000 mensen kijken.

Thuisgevoel

Die zijn er nog niet als Maas (32) en Van der Velden (16) hun training afwerken in Mönchengladbach. Anderhalf uur lang proberen de Nederlandse deelnemers hun tricks en zoeken ze het gevoel met de schans. "Die is top. Goede snelheid en de landing is lekker. Dus ik ben blij", stelt Maas tevreden vast. Zij houdt van deze zogenaamde 'City Big Air’s’;

"Het is anders dan op de berg snowboarden. Maar omdat ik ben opgegroeid op de baan en de matten snowboardde ik altijd 's avonds onder de lampen. Dus voor mij geeft het altijd een soort thuisgevoel als ik bij een city Big Air ben."

  • NOS
    In Mönchengladbach wordt de wereldbekerwedstrijd Big Air voor freestyle-snowboarders in een hockeystadion afgewerkt
  • NOS
    De schans voor de World Cup Big Air in het hockeystadion van Mönchengladbach.

Het zijn drukke weken voor de routinier, die woont in Noorwegen maar voor haar sport de wereld overvliegt. Maas is net terug van het testevent in Pyeongchang. Daar mocht ze samen met Van der Velden de schans proberen waar volgend jaar voor het eerst een olympische Big Air-wedstrijd wordt gehouden. Maas eindigde als zesde.

"Het was superleuk om daar te zijn. Het was de eerste keer in Korea. Iedereen was heel vriendelijk. Vergeleken met Sotsji weet ik dat het er volgend jaar goed zal zijn. En de jump was echt perfect. Iedereen deed hard zijn best."

Op weg naar haar derde Spelen

Het komende seizoen staat voor Maas in het teken van kwalificatie voor haar derde Olympische Spelen. Ook in Turijn (2006, halfpipe) en Sotsji (2014, slopestyle) was ze van de partij. "Je werkt er wel naartoe. Je weet dat het eraan komt en je moet bepaalde punten pakken om je te kwalificeren. Maar de X-Games komen er ook aan en dat is ook een heel groot evenement, waar ik het goed wil doen. Elke wedstrijd die ik doe wil ik proberen op het podium te komen", aldus Maas.

Dat zal in Mönchengladbach niet anders zijn. Al merkt Maas dat het aantal deelnemers bij Big Air danig is uitgebreid sinds de discipline een olympische status heeft gekregen. "Het veld is groot geworden en je ziet dat iedereen nog harder aan het pushen is om in niveau omhoog te gaan. Dat is leuk voor het damessnowboarden."

Cheryl Maas in Zuid-Korea

Beste trucs

In de aanpak van de ervaren Maas verandert dat echter niets. "Ik wil altíjd mijn niveau omhoog duwen, doe hard mijn best en probeer altijd weer net iets meer te doen.”

De sprongen die de snowboarders tijdens de training op de reusachtige schans in Mönchengladbach tonen, zijn ontzagwekkend en spectaculair. Big Air is in dat opzicht weer een andere discipline dan slopestyle. "Bij Big Air kun je je focussen op je allerbeste truc. Met slopestyle heb je veel variatie, dingen waarop je moet letten en moet je je hele run naar beneden zien te landen. Hier kun je iets extremer en gekker doen, omdat je maar één jump tegelijk doet."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl