'Waar bemoeit de politiek zich mee? Ik bepaal zelf het einde'

"De politiek negeert mensen op hoge leeftijd, dat vind ik misdadig", zegt de 95-jarige Pieter Jiskoot. Hij is kwaad over het politieke gesteggel rond het levenseinde-voorstel van ministers Schippers en Van der Steur.

"Ik ben mijn vrouw en mijn dochter verloren. Mijn gezin komt niet meer bij me, ik ben mijn werk kwijt, mijn auto kwijt, mijn jacht kwijt en ik kan niet meer lezen", zegt de hoogbejaarde man in het NOS Radio 1 Journaal. "Ik ben helemaal op mezelf aangewezen. Een oud mens. En als alles wegvalt ben je eenzaam."

Fysiek voelt Jiskoot zich nog prima, maar zijn slechte zicht noemt hij "een vreselijke handicap". Zijn hobby was altijd lezen, maar dat kan hij al een tijdje niet meer. "Ik ben nu op mijn gedachten aangewezen en die gaan steeds terug naar vroeger. De toekomst is weg."

Jiskoot is al jaren bezig met het regelen van medicijnen om op een zeker moment zijn leven te kunnen beëindigen. Hij ging er zelfs voor naar België. Maar toen hij eenmaal een middel in zijn bezit had, bleek dit geen oplossing. "Ik durfde het niet alleen. Het is een middel dat je moet mengen met yoghurt. Maar wat als ik nou mijn lepel laat vallen, ik noem maar wat. Het zou handiger zijn als iemand mij helpt."

Maar iemand helpen bij levensbeëindiging is strafbaar in Nederland. Jiskoot vindt het vreemd dat er een wet nodig is om iemand een waardig einde te geven. "Politici weten niet waar ze het over hebben, zij zijn geen 95. Ik bepaal zelf het einde van mijn leven, niet zij. Waar bemoeien ze zich mee? Het is voor mij en honderdduizenden anderen heel vernederend."

De 95-jarige is heel duidelijk: als hij niet meer voor zichzelf kan zorgen, wil hij niet langer leven. "Stel dat ik mezelf niet meer kan wassen, ik moet door een zuster gewassen worden. Dan is voor mij ook het leven afgelopen. Dan ben ik krakkemikkig. Of als ik in een rolstoel kom, wat heeft het dan nog voor zin. Is dat een waardig einde? Dat wil ik voor zijn."