Moeder ontvoerde peuter: ik vond zes gps-trackers onder mijn auto

"In het begin was het heel mooi. Hij was attent, lief en hij zorgde goed voor me; gedroeg zich als de perfect gentleman. Maar toen we eenmaal getrouwd waren, sloeg dat allemaal om." Het is het verhaal van Nadia Rashid, de moeder van de ontvoerde peuter Insiya voor wie twee weken geleden een Amber Alert uitging.

In het tv-programma Pauw vertelt ze openhartig over haar relatie met de vader van Insiya, de 37-jarige Shehzad Hemani, die vermoedelijk achter de ontvoering zit. Volgens Rashid veranderde Hemani op de dag dat ze elkaar het ja-woord hadden gegeven. "Hij werd heel streng. Ik mocht geen vrienden hebben en mocht nergens meer naartoe zonder dat hij het wist. Dat was voor mij niet acceptabel."

Rashid wilde van hem scheiden. Zowel tijdens als na hun huwelijk gedroeg hij zich als een narcist, zegt ze. "Hij denkt dat hij boven alles en iedereen staat. Ik denk dat hij zichzelf als een semi-god ziet en boven de wet staat. Voor hem was het niet acceptabel dat de vrouw kan zeggen: nu is het klaar."

Toen ze de scheiding doorzette, was de boodschap: ik ga je kapot maken tot het moment dat je zelf dood wilt. Volgens Rashid bedreigde hij haar daarna met de dood, daagde hij haar voor de rechter en zei hij dat hij Insiya zou afpakken.

Rashid stapte naar de politie, maar deed in eerste instantie geen aangifte. "Maar op een gegeven moment zei hij: ik stuur mijn Russische vrienden op je af en maak je dood. Hij zei dat terwijl hij doodleuk met Insiya op schoot zat. Dat was voor mij de druppel: ik heb Insiya gepakt en ben naar het politiebureau gerend."

Volgens Rashid heeft haar ex-man in januari al een keer geprobeerd om Insiya te ontvoeren. "Ik werd achtervolgd en kreeg berichtjes over waar ik was." Hoewel de afzender van de berichten niet duidelijk was, vermoedde Rashid dat Hemani erachter zat. "Toen hebben we geprobeerd te achterhalen hoe hij wist waar ik was, en toen bleek er een gps-tracker onder mijn auto te zitten." Sindsdien heeft ze er zes onder haar auto vandaan gehaald.

Op 29 september, de dag van de ontvoering, vertrok Rashid rond 07.55 uur van huis. Een kwartier later ging haar telefoon. "Ik hoorde veel geschreeuw. Mijn moeder was flauwgevallen." Eerst dacht ze nog dat dat kwam omdat haar moeder zich al tijden niet goed voelde door de situatie, tot ze hoorde dat Insiya door mannen was meegenomen. "Ik wist niet wat me overkwam. Ik heb de auto stilgezet en 112 gebeld."

Toen ze thuis aankwam trof ze haar moeder en haar zusje aan en zag ze een plas bloed. "Ze was er niet meer."

Rashid heeft geen idee waar haar dochter is en of ze überhaupt nog in Nederland is. "Ik hoop dat hij niet ver is gekomen. Ik hoop dat hij inziet dat hij fout zit, maar ik denk dat hij dat niet kan inzien. Dat vermogen heeft hij niet. Maar Insiya verdient dit niet. Hij kan niet voor haar zorgen."

Bij de ontvoering werd een van de kidnappers door een buurtbewoner overmeesterd. Een tweede ontvoerder meldde zichzelf op het politiebureau. Het is onduidelijk wat de twee verklaard hebben, maar volgens de advocaat van Rashid, Peter Plasman, kan het zijn dat de mannen niet veel weten. Plasman spreekt van een professionele actie. "Er kan gehandeld zijn volgens het need to know-principe. In dat geval weten de mensen die eraan meewerken niet veel en handelen ze in opdracht."

Hij vindt dat de politie de zaak te lang als stalking heeft gezien. "Maar nu blijkt dat het pure voorbereidingshandelingen zijn geweest. Het lijkt erop dat het niet allemaal tijdig serieus genoeg is genomen, en dat zou gecompenseerd kunnen worden door er nu extra stevig op in te zetten. Want dat meisje moet gewoon terug."