Na de vlucht: Razan wil eindelijk leven

Razan (21 jaar) komt uit Damascus. Ze woont sinds 7 juli in Amsterdam. Haar vader Wissam, een ingenieur van 52, woont in de noodopvang in het Drentse Oranje.

"Ik zag geen toekomst meer in Syrië. Na jaren van oorlog besloot ik dat het genoeg was. Samen met mijn vader ben ik gevlucht naar Nederland, omdat ik graag filmmaker wil worden en ik hoop die droom in Nederland waar te kunnen maken. Mijn moeder, zusje en broertje zijn nog in Syrië."

"Ik ben blij dat ik nu in Amsterdam kan wonen. Ik heb hier al veel vrienden. Ik wil graag naar de film academy, maar begin nu eerst met een cursus Nederlands aan de Vrije Universiteit. Ik wil graag verhalen vertellen."

"Het laatste jaar heb ik in veel verschillende opvanglocaties gezeten. In Zeist, Hardenberg, Zwolle, Hasselt, Budel, vijf maanden in Heumensoord bij Nijmegen, Zwolle, Oranje en nu ben ik in Amsterdam. Eindelijk."

"De mensen in Nederland zijn heel vriendelijk. Maar de omstandigheden in die opvangplekken waren zwaar. Mensen verloren hoop door het lange wachten, ze maakten zich zorgen om hun achtergebleven familie. Je kunt niets doen, voor je familie en je kunt niets voor jezelf plannen. De mensen om me heen raakten depressief, het maakte mij ook ongelukkig en zoog de energie uit me. Ik moest heel erg mijn best doen om toch in Amsterdam te kunnen komen, om mijn droom uit te laten komen."

"Als ik eerlijk ben, is de Syrische gemeenschap opener dan mensen uit andere landen uit het Midden-Oosten. Ik denk zelf dat ik dicht bij de Nederlandse cultuur sta. Ik trek me niets aan van tradities en sta open voor alles. Dat is denk ik wat veel Syriërs kenmerkt. Ze willen graag zo snel mogelijk inburgeren. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar Syriërs zijn ambitieuze mensen."

'Een verloren jaar'

"Ik denk dat de Nederlandse regering een voorbeeld heeft willen stellen door een tentenkamp als Heumensoord in te richten. Het was er afschuwelijk, een onmenselijke opvang. Het was slim bedacht om mensen tegen te houden naar Nederland te komen. Maar de regering en andere landen moeten helpen de oorlog te stoppen, dat helpt veel meer. Stuur geen wapens naar landen als Syrië. Regeringen klagen over vluchtelingen, maar ze hebben het zelf veroorzaakt. Een paar jaar geleden zag je geen vluchtelingen uit Syrië, maar nu vluchten we voor oorlog, voor de dood."

"Het afgelopen jaar was een verloren jaar. Ik kon een jaar lang niets doen. Ik houd van mensen, ik houd van feesten, ik wil leven! Het is gezond om dingen te plannen, jezelf bezig te houden. Ik ging op ontdekkingstocht in alle plaatsen waar ik was om mezelf energie te geven. Het waren bijzondere ervaringen. Ik wil daar ooit een film over maken."