Zlatan eenzaam na laatste fluitsignaal

Ibrahimovic had een beter Zweden verdiend

Op 31 januari 2001 speelde hij zijn eerste interland. Zlatan Ibrahimovic. De Faeröer was in de Tipshallen in het Zweedse Växjö de tegenstander in een toernooi om het kampioenschap van het noorden, met verder Finland, IJsland, Denemarken en Noorwegen als deelnemers. Hij scoorde niet. Het werd 0-0. Een prijs ging aan hem voorbij. Zweden werd slechts vijfde.

Wie had toen kunnen bevroeden dat de spits van destijds Malmö FF, zoon van een Bosnische vader en een Kroatische moeder, opgegroeid in de wijk Rosengård, zou uitgroeien tot de grootste Zweedse international aller tijden? Alleen Zlatan zelf.

Zlatan Ibrahimovic viert zijn goals tegen Azerbaidzjan in oktober 2001

Ibrahimovic speelde 116 interlands, werd tienvoudig Zweeds voetballer van het jaar en mag zich met 62 doelpunten topscorer aller tijden van het Zweedse team noemen. Hij maakte prachtige doelpunten. Denk aan zijn creatieve hakbal tegen Italië op het EK van 2004, zijn poeier tegen Griekenland op het EK van 2008, zijn halve omhaal tegen Frankrijk op het EK van 2012 of zijn wonderomhaal tegen Engeland in 2014.

Met Zweden was Ibrahimovic actief op de WK's van 2002 en 2006 en de EK's van 2004, 2008, 2012 en 2016. De laatste zestien op het WK van 2002 en 2006 en de kwartfinales op het EK van 2004, verder kwam hij niet met de nationale ploeg.

Het duel met België in Nice was zijn laatste interland. Niet een afscheid zoals hij het zich had voorgesteld, maar meer zat er niet in. Dat lag niet zozeer aan hem. Ook dit Zweden was niet goed genoeg voor een prijs. Ibrahimovic had een beter Zweden verdiend.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl