IJsmuts op en trappen tot je het warm krijgt
Tegenwoordig bestaat er in het wielerpeloton zoiets als een protocol voor extreem weer. Op basis van dat UCI-reglement kunnen organisatie en renners in overleg besluiten om een koers bij winterse omstandigheden of extreme hitte in te korten of helemaal te schrappen.
De vrees bestaat dat het vandaag, in Luik-Bastenaken-Luik, wel weer eens zover zou kunnen komen. Sommige weerprofeten voorzien hagel, zware regenval en mogelijk zelfs sneeuw in de Ardennen. NOS-weerman Peter Kuipers Munneke wierp op verzoek van NOS Sport een blik op de weerkaarten.
Wordt het weer een editie zoals in 1980? Toen was van een weerprotocol nog geen sprake. Het werd een koers voor de geschiedenisboeken.
Schimmen
Even na het middaguur opende Mart Smeets destijds de uitzending met de woorden: "Het is weer om in bed te blijven. We hadden sneeuw, slagregens, ijzel, mist en al na twaalf kilometer gaven de eerste renners op."
Ondertussen reden schimmen via het beeldscherm de huiskamer in. Renners die sneeuw en de ijzige mist trotseerden met dikke jassen over hun gebreide wielershirt en ijsmutsen over hun helmen. De hele route tot en met Bastenaken was bedekt met sneeuw. Het verhaal gaat dat renners met opzet in hun broek plasten om heel even te kunnen genieten van de warmte.
De baas is boos
Bernard Hinault vervloekte zijn ploeggenoot Maurice Le Guilloux, omdat die hem had overgehaald om door te rijden tot het keerpunt in Bastenaken. Uit puur chagrijn geselde Hinault onder apocalyptische omstandigheden de pedalen op weg terug naar Luik. Een uitgedund en totaal verkleumd peloton kon hem slechts met moeite volgen.
Op de Côte de Stockeu, op tachtig kilometer van de finish, ging Hinault nogmaals op de trappers staan. Versnellen om het bloed even te laten stromen, zou hij later zeggen. De overgebleven renners bogen deemoedig het hoofd. Aan de finish in Luik had Hinault bijna tien minuten voorsprong op Hennie Kuiper, die tweede werd. Van de 174 gestarte renners kwamen er slechts 21 aan in Luik.
Erfenis
Boze tongen beweren dat Joop Zoetemelk zijn zege in de Tour de France enkele maanden later te danken heeft aan de roofbouw die Hinault die voorjaarsdag op zijn lichaam pleegde. De Fransman zou later in interviews vertellen dat na die heroïsche zegetocht naar Luik het gevoel in zijn vingers voorgoed was verdwenen.
Zo bar en boos als toen zal het bij de 102de Luik-Bastenaken-Luik niet worden. Hoewel? Als we weerman Peter Kuipers Munneke mogen geloven, dienen vandaag misschien toch de ijsmutsen weer uit de mottenballen gehaald te worden.