Van Galen: eentje missen mag, niet twee
Een minder goede vierde periode en een missertje te veel in de strafworpenserie. Bondscoach Robin van Galen wist al kort na de bittere nederlaag van de waterpolomannen tegen Frankrijk de vinger op de zere plek te leggen. Maar de teleurstelling overheerste uiteraard na het missen van het olympisch ticket in Triëst.
"Het is natuurlijk zuur om op zo'n manier Rio de missen", schopte Van Galen een open deur in, ondertussen vechtend tegen de tranen. "Maar ik ben desalniettemin heel trots op mijn ploeg. Als je naar het hele toernooi kijkt, mogen we trots zijn op de ontwikkeling van de jongens. Maar daar koop je nu niets voor. We zijn er met z'n allen heel ziek van."
Kleine foutjes
Oranje, dat in de groepsfase onverwacht sterk voor de dag was gekomen en alleen van gastland Italië verloor, had meer verdiend, vond Van Galen. "We speelden een goede wedstrijd, maar we konden het net niet volhouden. De vierde periode was minder met wat kleine foutjes. Zij konden daardoor op gelijke hoogte komen en zelfs een 8-7 voorsprong nemen."
"Ik vond het knap dat we die 8-8 eruit sleepten één minuut voor tijd. Maar in de penaltyserie misten we er twee. Dat is gewoon te veel. Eentje mag, niet twee."
Het vizier zal nu weer richting de Olympische Spelen van Tokio in 2020 gaan. "Ja, Rio zullen we voor de tv moeten volgen. Ik ben ervan overtuigd dat als deze ploeg bij elkaar blijft, we Tokio kunnen halen. Dat is ook altijd het doel geweest. Maar het kwam in een stroomversnelling de laatste twee jaar. We hadden het heel graag gedaan, maar ja... Dat is sport."
De bondscoach was niet de enige die de ogen niet droog kon houden. Robin Lindhout, die met zijn treffer kort voor tijd de olympische droom nog even in leven hield, had bij iedereen tranen gezien. "De Spelen hebben iets magisch, het hoogste podium dat je als sporter kunt bereiken. We waren er zo dichtbij."
"Als dat dan in duigen valt op penalty's... Dat is zo intens. Het is alleen maar verdriet in de kleedkamer, alleen maar tranen eigenlijk."
