Plan-Cruijff, de laatste krachttoer van Nummer 14

De revolutie van Johan Cruijff bij Ajax begint op 20 september 2010. Met een column in De Telegraaf. Hij ergert zich aan het vertoonde spel en ziet met lede ogen aan hoe de Amsterdamse club afglijdt op de Europese voetballadder. Er deugt helemaal niks van de directie, het beleid en de spelers, werpt hij zijn oude liefde voor de voeten.

In maart 2011 publiceert Cruijff een rapport over Ajax. Het staat vol met harde conclusies. Zo is de jeugdopleiding ondermaats en weet het bestuur niets van voetbal. Hij pleit voor meer oud-spelers in de cluborganisatie.

Langzaam maar zeker komt het 'Plan-Cruijff' van de grond. De bal begint te rollen. Maar onderweg zijn er de nodige hobbels te overwinnen.

Uiteindelijk komt er - vier landstitels op rij ten spijt - weinig terecht van de door Cruijff bedachte route. Internationaal presteert de club zelfs ondermaats en de jeugdafdeling levert in de ogen van de oer-Ajacied te weinig talenten af. Een nieuw rapport, van de hand van Cruijffs vertrouweling Tscheu La Ling, is meedogenloos.

Na het ontslag van hoofd jeugdopleiding Wim Jonk, die er een andere visie op nahoudt dan de overige leden van het zogenaamde technisch hart van de club, is voor Cruijff de maat vol. Op 16 november 2015 maakt opnieuw een column een eind aan het 'Plan-Cruijff': het clubicoon trekt zijn handen af van Ajax...