Daar staat 'ie, met zijn lege jerrycan. Die heeft hij net leeggegoten voor de deur van het Loebjanka-gebouw in Moskou, het voormalige hoofdkwartier van de geheime dienst KGB. Vlammetje erop, en vervolgens demonstratief voor de deur poseren en wachten tot hij wordt opgepakt.
Zijn naam is Pjotr Pavlenski, kunstenaar met een politieke boodschap. Hij wil met deze actie duidelijk maken dat de "federale veiligheidsdiensten oneindige terreur gebruiken voor machtsbehoud over 146 miljoen mensen".
Hij is meegenomen voor verhoor. Een video van zijn daad staat online.
Een nogal onorthodoxe manier om aandacht te vragen voor je zaak. En dat is precies zijn bedoeling. In het verleden heeft hij vaker opzienbarende capriolen uitgehaald om de schijnwerpers te halen.
De naam Pavlenski doet waarschijnlijk niet meteen een lampje branden, maar als we het hebben over 'de man die op het Rode Plein zijn scrotum aan de grond vastnagelde', dan weet je het misschien weer. Ja, dat was hij dus.
De boodschap bij een vastgespijkerd scrotum aan het Rode Plein? "Een naakte artiest, die naar zijn eigen aan de kasseien vastgenagelde ballen kijkt, is een metafoor voor apathie, politieke onverschilligheid en fatalisme in de Russische samenleving."
Pavlenski werd in 2012 bekend door zijn protest tegen de arrestatie van de punkband Pussy Riot. Dat deed hij door zijn mond dicht te naaien.
Ook liet hij zichzelf naakt verpakken in een cocon van prikkeldraad. Ook een protest tegen het repressieve beleid van de Russische regering.
Om te protesteren tegen "het politieke misbruik van de psychiatrie" sneed hij een stuk van zijn oorlel af.
Ook stak hij vorig jaar in Sint Petersburg autobanden in brand op een historische brug. Met die actie wilde hij steun betuigen aan de protesten op het Maidan-plein in Kiev. Hij werd gearresteerd voor vandalisme, zoals hij al zo vaak gearresteerd is voor zijn acties.
Hem wacht daarvoor mogelijk een gevangenisstraf van drie jaar. Dat staat nog los van zijn actie voor het oude hoofdkantoor van de KGB. Weglopen of verstoppen doet hij dan ook niet. In gesprek met The Guardian zegt hij:
"Dat zou alles wat ik doe tenietdoen. Ik kies voor kracht, want er is niets om bang voor te zijn. Je kan bang zijn als je vindt dat je ergens schuldig aan bent, en dat ben ik niet. Wat de autoriteiten me aandoen brengt henzelf juist in diskrediet. Hoe meer ze mij aanpakken, hoe erger ze het voor zichzelf maken."