Feyenoord schrikt na rust wakker op Vijverberg

Drie kwartier lang gedroeg het in De Kuip schier onaantastbare Feyenoord zich op de Vijverberg als een schoothondje. Na rust lieten de Rotterdammers alsnog de tanden zien. Het bleek voldoende om De Graafschap op de knieën te dwingen: 1-2.

In de rommelige openingsfase probeerde Feyenoord de aanval te zoeken. De opbouw was te traag, te doorzichtig en vaak ook te slordig om in scoringspositie te komen.

De Graafschap nam na dertien minuten, met behulp van een klungelende Feyenoord-defensie, de leiding. Na een mispeer van Jan-Arie van der Heijden kon Erik Quekel uithalen. Kenneth Vermeer stopte de inzet, maar Quekel kreeg, bijna vanaf de achterlijn, een herkansing. Sven van Beek gaf diens inzet op de doellijn ongewild het laatste zetje.

Dubieuze gronden

Feyenoord slaagde er maar niet in de regie te nemen. Eljero Elia en Marko Vejinovic kregen weliswaar een kans (beiden stuitten op Hidde Jurjus), maar de Doetinchemmers waren gevaarlijker. Nathaniel Wiel verzuimde 2-0 te maken nadat Jeroen Tesselaar Dirk Kuijt door de stokken had gespeeld en een treffer van Lammers werd op dubieuze gronden afgekeurd. Kenneth Vermeer werd in zijn poging om bij de bal te komen gehinderd door Peters, oordeelde arbiter Danny Makkelie.

Feyenoord kwam als herboren uit de kleedkamer en kwam al snel langszij. Michel Kramer en Kuijt misten nog hun eerste kans, maar Kramers tweede, uit een afgemeten voorzet van Simon Gustafson, was niet te missen.

Offensief

Het offensief ebde wat weg en na het uitvallen van de sterk debuterende rechtsback Bart Nieuwkoop besloot coach Giovanni van Bronckhorst met drie man achterin te gaan spelen. Dat betaalde zich al snel uit: invaller Tonny Vilhena bediende handig Elia. De tot dan prima keepende Jurjus zag er bij diens schot niet best uit: 1-2.

De hardwerkende Doetinchemmers probeerden zich nog wel op te richten, maar meer dan een poeier (over) van zeventien meter van Bryan Smeets leverde dat niet meer op.