Nederlandse fotograaf heeft primeur in Noord-Korea

"Ik had nooit verwacht dat het zou doorgaan, maar het is toch gelukt", zegt fotojournalist Eddo Hartmann. Hij is de eerste westerse fotograaf die toestemming kreeg om foto's te maken in Pyongyang en die ook daar te exposeren. Vandaag wordt in de Noord-Koreaanse hoofdstad zijn openbare tentoonstelling Setting the Stage: Pyongyang, North Korea geopend.

Het duurde anderhalf jaar voordat de fotojournalist groen licht kreeg van de autoriteiten om aan het werk te gaan. Noord-Korea is een communistisch en zeer gesloten land. Hartmann mocht foto's maken, maar wel onder begeleiding. Noord-Koreaanse gidsen, gehuld in traditionele kledij, vergezelden hem in de stad.

"De rondleiding was enorm beperkt, had een strak programma en de gidsen keken voortdurend mee. Dat alleen al vond ik heel bijzonder, want ik dacht: oké, dit is dus wat jullie mij willen laten zien."

Door de perfectie van de enorme standbeelden en de netheid van de gebouwen lijken de foto's van Hartmann bijna illustraties van decorstukken. "Ik had veel documentaires gezien over Noord-Korea. Het zag er altijd zo leeg uit: nergens reclame, nauwelijks mensen op straat en de stad oogde vrij kaal. Ik ben erover gaan lezen en kwam erachter dat we eigenlijk gewoon niet veel weten over het land."

"Ik heb geprobeerd heel heldere foto's te maken; helder leesbaar, heel duidelijk en heel precies gemaakt. Ik heb alles van statief geschoten, zodat je alle details, ieder steentje, ieder dingetje heel duidelijk kunt zien. Ik heb heel uitgebalanceerde composities gebruikt om zo duidelijk mogelijk het verhaal te vertellen."

Pyongyang werd in de jaren 50 verwoest tijdens de Koreaanse Oorlog. Na die oorlog konden architecten en aannemers een perfecte socialistische hoofdstad bouwen. "De nieuwe leiders hadden een soort utopische stad voor ogen. Pyongyang is duidelijk op een idee gebouwd, een communistische ideologie."

Volgens Hartmann is er veel veranderd sinds Kim Jong-un aan de macht is. "Noord-Korea richt zich steeds meer op het westen. Je merkt dat ze denken: hé, het westen is geïnteresseerd in ons. Vandaar misschien ook de tentoonstelling. Dat past wellicht meer in hun idee van een soort openheid."