Giant-ploegleider Reef kan het nog steeds niet geloven
John Degenkolb roemde na zijn overwinning zijn ploeg. Volgens de winnaar van Parijs-Roubaix is zijn overwinning te danken aan de teamgeest bij Giant-Alpecin, waarin alle renners samenwerken voor maar één doel: Degenkolb aan een overwinning helpen. De man die op de achtergrond een grote rol heeft bij het creëren van die teamgeest is de 29-jarige Marc Reef. Ook meer dan 24 uur na de zege van de Duitser kan hij het nog maar nauwelijks bevatten.
Als ploegleider zat hij zondagmiddag naar eigen zeggen met een hartslag van 180 in de ploegleiderswagen: "We wisten natuurlijk wel dat John het zou moeten kunnen afmaken, dat laatste stuk op de wielerbaan, maar je weet het nooit voor de volle 100 procent. Als het dan echt lukt, komen er zulke oer-emoties los, dat is fantastisch."
Jong en succesvol
Reef is één van de jongste ploegleiders in het wielercircus. Ooit was hij een talentvol renner die de stap naar de echte top niet wist te maken. Nadat hij als 25-jarige stopte met koersen, werd hij gevraagd om in te stappen bij de toenmalige Giant-Shimanoploeg: "Wie mij vier jaar geleden had gezegd dat we dit allemaal zouden bereiken, zou ik voor gek hebben verklaard."
"Voor mij is dit veruit de mooiste overwinning. Deze wedstrijd wordt over de hele wereld bekeken, de heroïek, de valpartijen, de lekke banden. Met deze wedstrijd is geen andere te vergelijken."
Reef zat zowel bij Milaan-Sanremo als bij Parijs-Roubaix in de ploegleidersauto. Het verschil? Het gevoel dat je de koers tot het eind kan volgen: "Bij Milaan-Sanremo wisten we niet veel. Met de ploegleiderswagen ben je er niet tot de finish bij, dus we zijn afhankelijk van radio en tv. Zondag zijn we op 1,5 kilometer van de finish langs de kant van de weg blijven staan. De tv deed het daar nog, dus met een enorm kloppend hart hebben we de finish kunnen bekijken."
"Bij Milaan-Sanremo was de tv-verbinding heel slecht en ook de radio kraakte. Toen hoorde ik Kolb, kraak, kraak. Eerst geloofden we het niet, pas later kregen we de officiële bevestiging dat Degenkolb had gewonnen. Nu konden we het volgen, wisten we de situatie van de koers."
"Dit is echt een overwinning van de ploeg als geheel. Het was ook mooi om te zien dat vier, vijf jongens naar het podium kwamen kijken. We zijn echt met zijn allen voor één doel gegaan. Natuurlijk hebben we het goed gevierd, ik lag pas om kwart over twee in bed."