Schaatsvolgers NOS kiezen hun moment van het seizoen

Met de wereldbekerfinale in Erfurt achter de rug zit het schaatsseizoen erop. De verslaggevers, commentatoren, presentatoren en analytici van NOS Sport blikken terug op het na-olympische schaatsseizoen door één vraag te beantwoorden.

Dione de Graaff, wat was dit seizoen het mooiste toernooi?

De WK afstanden waren met afstand het mooiste toernooi. En dan met name de race van Denis Joeskov op de 1.500 meter. De Rus won in 1.43,36. Een waanzinnige tijd. Ik had kippenvel tijdens die rit.

Ik presenteerde Radio Langs de Lijn en Simon Kuipers zat naast me. We waren stomverbaasd. Kippenvel. Ik voelde weer wat ik twintig jaar geleden ook voelde bij een mooie schaatswedstrijd. Het was een teken dat ik nog steeds kan genieten van schaatsen.

Erben Wennemars, wie is wat jou betreft de opvallendste schaatser/schaatsster van dit seizoen?

Pavel Koelizjnikov! Niemand kende de man, hij kwam terug van een dopingschorsing en hij verbaasde mij al in september toen ik vanuit Rusland uitslagen voorbij zag komen. Ik dacht: dat kan niet! Nu weten we wel beter, een nieuwe grootheid is opgestaan.

Koelizjnikov reed met name op de 500 meter iedereen naar huis. Hij was de te kloppen man. En dat blijft hij voorlopig. En wie weet, komt hij over tien jaar in hetzelfde rijtje te staan als Eric Heiden, Ard Schenk, Johann Olav Koss, Sven Kramer, Ireen Wüst en Igor Zjelezovski. En wij waren erbij toen Koelizjnikov zich dit jaar officieel meldde.

Bert Maalderink, welk interview heeft op jou het meeste indruk gemaakt?

Dat zijn er eigenlijk twee. Coach Jan van Veen die begin december in Berlijn zei dat hij niet naar de EK allround in Tsjeljabinsk zou gaan vanwege het politieke klimaat in Rusland. Na het binnenvallen van Oekraïne en het neerschieten van de MH17 vond hij een boycot van het toernooi op z'n plaats. Uiteindelijk was Van Veen de enige die thuis bleef.

Sven Kramer ging wel en won. Maar na afloop stond hij ingetogen voor mijn camera. Hij vond het niet gepast om uitbundig te zijn na wat er de laatste maanden in Rusland gebeurd was. Daar kwamen de aanslagen van een paar dagen eerder in Parijs nog bij. Geen moment om te juichen.

Van Veen en Kramer weken daarmee af van de in sportkringen heersende mening dat sport en politiek gescheiden moeten blijven. Een muur ertussen en oogkleppen op, is het credo. Ik vond het opmerkelijk dat Van Veen en Kramer er anders over dachten. En het nog zeiden ook.

Paulien van Deutekom, wat was het ontroerendste moment van dit seizoen?

Het ontroerendste moment was de wereldtitel op de 1.000 meter van Shani Davis bij de WK afstanden in Thialf. Het was een titel die hij precies nodig had op dit moment in zijn carrière. Het leek namelijk over te zijn. Davis had al een tijdje niets meer gewonnen en niets gepresteerd op de Spelen, een jaar eerder. Ik denk dat die zege op de WK afstanden hem een drive zal geven voor de komende jaren.

En dan was daar natuurlijk het nieuws afgelopen week dat hij volgend seizoen bij de ploeg van Gerard van Velde gaat rijden. Ik ben heel benieuwd of hem dat nog nieuwe krachten gaat geven om volgend seizoen weer zo'n prestatie op het ijs neer te zetten.

Rintje Ritsma, heb jij dit seizoen een allrounder gezien die Kramer op korte termijn kan bedreigen?

Dan denk ik toch aan Koen Verweij. Als hij fit is en blijft staan, kan hij het Kramer de komende jaren heel moeilijk maken. Dat hebben we gezien bij de EK allround in Tsjeljabinsk. Hij kwam heel dichtbij.

Het is jammer dat hij bij de WK allround in Calgary na een paar meter al onderuit ging, want ik had graag willen zien of Kramer dan wel gewonnen had. Ik denk dat Verweij een goede kans had gemaakt.

Jeroen Stekelenburg, wat was de mooiste reportage die je dit seizoen hebt gemaakt? En waarom?

De reportage die me het meest is bijgebleven is het filmpje over Medeo, de wonderbaan bij Almaty. Een week voor de WK sprint in Astana zag ik dat we al drie dagen voor het toernooi naar Kazachstan zouden vliegen; het had iets met beschikbare vluchten te maken.

Tijd voor een extra reportage dacht ik gelijk. Ik wist ook welk verhaal ik wilde maken, want Medeo is een van mijn jeugdherinneringen. Daar was het in de jaren zeventig en tachtig te doen wat betreft wereldrecords.

Ik ben uiteindelijk donderdagochtend na een heel kort nachtje slapen met Erben Wennemars en cameraman Arjan Ekster van Astana naar Almaty vertrokken. Zonder afspraak, maar met een plan. Het leverde deze reportage op.

Henry Schut, op welk moment had jij dit seizoen kippenvel?

Daar hoef ik niet lang over na te denken. Ik had net als Dione kippenvel bij die rit van Denis Joeskov. Ik presenteerde de uitzending op het middenterrein van Thialf tijdens de WK afstanden.

Joeskov schaatste op fenomenale wijze een baanrecord op de 1.500 meter. Met een eeuwigheid voorsprong op de anderen. Er was een grens verlegd.

Han Kock, wat was jouw mooiste reportage?

Of het de beste reportage is, weet ik niet, maar wat ik een bijzonder verhaal vond, was het verhaal van Bob de Jong. Gemaakt in oktober aan het begin van zijn 21ste seizoen.

In de reportage zie je een beknopt overzicht van zijn loopbaan. Best bizar. De Jong stamt uit de tijd van voor de klapschaats. Een tijd waarin het woord 'kernploeg' het belangrijkste was in het schaatsen.

Hij vertelt over z'n liefde voor de sport en voor het perfecte schaatsgevoel - wat-ie overigens maar zelden had. Het seizoen is voor De Jong niet geworden wat hij gehoopt en gedacht had, maar in oktober staat hij er weer. Want een schaatsseizoen zonder Bob, dat kan niet!

Martin Hersman, wat was de indrukwekkendste race die je deze winter hebt gezien?

Het ongekende baanrecord van Denis Joeskov op de WK afstanden in Heerenveen. Na de snelle opening kwam de snelle eerste ronde en hij nam zonder te twijfelen de bochten.

De 300 meter was goed. De ronden richting de 700 en 1.100 meter waren gelijk aan het oude baanrecord van Shani Davis, maar hij pakt het verschil in de zeer sterke slotronde. Hoe Joeskov over de kruising reed, was nagenoeg gelijk aan Nikolaj Goeljajev in 1987 bij zijn wereldrecord van 1.52,70.

Steven Dalebout, wat was jouw mooiste reportage/opmerkelijkste interview?

Sven Kramer werd wereldkampioen op de vijf kilometer. Hij versloeg Jorrit Bergsma op de mooiste schaatsdag van het jaar in Thialf. Hij was sneller dan hijzelf of iemand anders ooit was geweest op een laaglandbaan. Grensverleggend, noemde hij dat later. Kramer was ook grensverleggend blij.

Want maandenlang was het voor Kramer niet duidelijk geweest of hij het juiste pad was ingeslagen door zich meer te gaan richten op de 1.500 meter. De 1.500 meter zelf wilde in ieder geval nog niet vlotten en de 10.000 meter is nu het domein van Jorrit Bergsma. Wat overbleef was deze vijf kilometer, een afstand die hij anderhalve maand eerder op de NK allround nog had verloren van Jorrit Bergsma.

Op de WK afstanden wint Kramer. Hij springt dolenthousiast door het uitverkochte Thialf en komt vervolgens voor mijn Radio 1-microfoon terecht.

Herbert Dijkstra, wie is in jouw ogen de verliezer van dit seizoen?

Dat is er niet één, maar dat zijn er drie. De verliezers van het seizoen zijn wat mij betreft het achtervolgingsteam van de Nederlandse vrouwen. Verliezen is binnen de sport geen schande, maar in dit geval werd de wereldtitel simpelweg weggegeven aan het Japanse vrouwenteam.

De individuele klasse van Ireen Wüst, Marije Joling en Marrit Leenstra staat niet ter discussie. Maar er werd niet als een team geschaatst. Het moet teamwork zijn en als daar geen sprake van is, kan zelfs de sterkste ploeg toch nog verliezen.

Erik van Dijk, wie is in jouw ogen de 'rising star' van het schaatsen?

Rising star? Mag je een wereldkampioen zo noemen? Ik denk het wel. Pavel Koelizjnikov is de sprintman van dit seizoen. Hij is voor mij de rijzende ster. Vooral omdat je aan alles ziet dat er nog zo veel meer inzit. Nu is hij de man die fris het na-olympische jaar indook, terwijl de rest van de sprinttop vooral een na-olympisch seizoen beleefde.

Koelizjnikov is nog niet af, hij maakt af en toe foutjes. Gaat hij als eerste een 33'er rijden op de 500 meter? Hoe goed wordt zijn 1.500 meter? Rijzen zagen we hem dit seizoen. Een ster? Dat mag hij de komende jaren laten zien.

Sebastiaan Timmerman, bij welke race/radiocommentaar werd je het meest verrast?

Tja, verrast... Ik werd recent verrast door de Noorse Ida Njåtun op de 1.500 meter in Calgary, bij de WK allround. Dat was nou het voorbeeld van een rit die ik nooit had zien aankomen.

Maar dé verrassing voor mij kwam bij de WK afstanden op de vijf kilometer. En vooral 't feit dat er ná Kramers rit nóg een rit kwam. De rit van Kramer was wellicht de mooiste wedstrijd van het jaar. Door de voorgeschiedenis, het meeleven van het publiek en natuurlijk de tijd: 6.09,65. De snelste tijd ooit op een 'laaglandbaan'.