Ondanks WK-deceptie blijft Van Heek een skibelofte

Het moest na twee blessures het toernooi van zijn terugkeer worden, maar voor Marvin van Heek zijn de WK skiën uitgelopen op een deceptie. Hij is te ziek om te starten op de combinatie.

Eerder al meldde hij zich af voor de afdaling en vloog hij er vroeg uit op de Super G. En dat terwijl de Nederlander nog een goede voorbereiding had gehad op het skiseizoen. Sinds 2013 traint hij mee met het Amerikaanse team en dat levert hem veel progressie op.

Frans en Nederlands bloed

Marvin van Heek is zoon van een Franse moeder en een Nederlandse vader. Opgegroeid in de Franse Alpen en dankzij zijn Nederlandse vader uitkomend voor Nederland. Het is voor het eerst dat Nederland een skiër heeft die met de besten mee kan komen op de afdaling. Het trainen met het Amerikaanse team helpt hem enorm.

"Voor iemand uit een klein land is het belangrijk dat je mee kan trainen met de besten. Het is fijn dat de Amerikanen het goedvinden dat ik met hen meetrain. Zij hebben mij de vrijheid van het skiën geleerd. Ik kom uit de Europese school. Daar wordt veel gehamerd op techniek. Hier heeft iedereen zijn eigen manier om te skiën en dat is goed. Ik voel me nu veel vrijer om snel te gaan."

Hij traint nu met toppers als olympisch kampioen Ted Ligety, levende legende Bode Miller en drievoudig deelnemer aan de Olympische Spelen Steven Nyman. De laatste is positief over zijn Nederlandse teammaat.

"Hij zei tegen ons dat zijn droom uitkwam toen hij met ons mocht trainen. Wij hebben hem er graag bij. Het is een goede jongen en hij kan heel hard skiën. Hij heeft zeker een toekomst als hij blessurevrij kan blijven."

Dat zegt ook zijn coach Sasha Rearick: "We moeten hem weer fit zien te krijgen. Want als hij fit is, is het goed om hem te coachen. Je geeft hem een taak en hij voert het uit. Hij moet zich richten op de Olympische Spelen van 2018. Als hij gezond blijft, moet hij dat kunnen halen."

Blessureleed

Vooralsnog is de potentie van Marvin van Heek er nog niet uit gekomen door blessureleed. Dit WK gooide een ziekte roet in het eten, eerder waren het diverse blessures. In 2013 werd hij ver teruggeworpen door een hernia. Na anderhalf jaar keerde hij in oktober terug in het wereldbekercircuit. Hij eindigde in het Canadese Lake Luise als 41ste.

Een paar dagen later ging het op de training weer mis. Hij bleek een geïrriteerde wervelschijf te hebben. Daarna raakte hij geblesseerd aan zijn been na een val in Val Gardena. "Het is nog niet zo'n goed seizoen", zei de 22-jarige skiër dan ook voorafgaand aan de WK.

"Skiën is een gevaarlijke sport. Zeker op de afdaling. We gaan met 140 kilometer per uur naar beneden. Maar wij skiërs zijn opgegroeid op de ski's. Ik hou ervan om te finishen en dan te denken van 'wow, dit heb ik toch mooi gedaan'."