'Ik kan het de Duitsers niet vergeven'
Ze was erbij toen haar vader Raphael, moeder Lina en broer Elja in 1943 werden weggehaald om nooit meer terug te komen. Henny Goudeketting denkt nog vaak aan haar familie. "Ik kan het de Duitsers niet vergeven, mijn hele familie is weg", vertelde ze in het NOS-programma Met het Oog op Morgen.
Een paar maanden later werd ze zelf opgehaald, en via kamp Vught en Westerbork kwam ze in het dodenkamp Auschwitz. Over haar eigen herinneringen praat ze niet veel. "Niemand kan begrijpen wat er is gebeurd."
In het Wertheimpark in Amsterdam is vandaag de Nationale Holocaust Herdenking. Komende week staan mensen in de hele wereld stil bij de bevrijding van vernietigingskamp Auschwitz, dinsdag precies 70 jaar geleden.
Auschwitz-overlevende Henny Goudeketting legt vandaag een krans in het Wertheimpark. "Ik vind het een hele eer om dat te mogen doen."
Ik moest naar het experimentenblok, 900 anderen gingen meteen naar de gaskamers.
Goudeketting zat twee jaar lang in blok 10 in Auschwitz, het experimentenblok. De gevangenen werden opgeroepen om als proefpersoon te dienen voor medische experimenten. Door deze experimenten heeft Goudeketting nooit kinderen kunnen krijgen. Vanaf de eerste dag in het kamp wist Goudeketting van de gaskamers.
"Toen we aankwamen moest ik in een hele kleine rij, die mensen gingen naar het experimentenblok. De andere 900 mensen die op dezelfde dag aankwamen, zijn gelijk naar de gaskamers gegaan."
Na de bevrijding van Auschwitz in 1945 ging Goudeketting op de vlucht met een aantal gevangenen. "Toen zijn we van kamp naar kamp gelopen en uiteindelijk aangekomen in Enschede."
In het Joodse bejaardentehuis in Amsterdam, waar Goudeketting nu woont, wordt weinig gesproken over de oorlog. Hoewel Goudeketting weinig spreekt over haar verleden, vindt ze het een hele eer om een krans te mogen leggen bij de herdenking in het Wertheimpark vandaag.
"Dit jaar is het speciaal omdat het 70 jaar geleden is. Volgend jaar ga ik niet meer, ik vind het wel mooi geweest."
Teruggaan naar Auschwitz hoeft van haar ook niet. "Ik vind het een toeristenplaats geworden, niemand kan voelen wat ik daar heb meegemaakt."