Hoopte Tim Krul op penalty's?

Zelden heb ik mij zo leeg gevoeld na een wedstrijd als gisteravond. Met een schorre stem van het vele praten en een lichaam zonder energie. Even daarvoor nog vol adrenaline.

Het was een unieke avond. Dat besefte ik eigenlijk direct toen ik me na afloop aan een cola zette. Ik moest aan Nigel de Jong denken. Twee dagen na de wedstrijd tegen Chili sprak ik hem voor de radio en televisie. Natuurlijk ging het over de negen punten die Oranje, tegen alle verwachtingen in, had behaald in de groepsfase.

De Jong, toen nog zo fris als een hoentje, moest toegeven dat hij deze resultaten niet had verwacht, maar wel op succes had gerekend. De uitleg die de middenvelder van AC Milan daaraan verbond was niet broekscheurend, maar blijkt nu, na het behalen van de halve finale, de enige juiste conclusie.

Het ging er volgens De Jong om dat iedereen zijn rol binnen de selectie accepteert en dat ook iedereen moet beseffen dat bij deze bondscoach iedere speler de kans kan krijgen iets te laten zien. Want de bondscoach bekijkt alles per wedstrijd en neemt ook tijdens een wedstrijd beslissingen die misschien wenkbrauwen doen fronsen, maar hier in Brazilië uitstekend uitpakken. Dat laatste is overigens mijn conclusie en werd niet uit de mond van De Jong opgetekend.

Je kunt het uitleggen als geluk, maar daarmee doe je Louis van Gaal tekort, denk ik. Hij heeft spelers ingebracht en anderen, die rijp waren voor een wissel, laten staan. En het bracht hem de victorie.

De meest in het oog springende wissel was die van gisteravond. Twee minuten voor het einde van de verlenging werd Jasper Cillessen naar de kant gehaald en kon Tim Krul tussen de palen. Collega Jack zag het tijdens ons radiocommentaar als eerste. De warming-up van Tim Krul. Met als doel ons door de penaltyserie tegen Costa Rica te slepen. Dat deed de Hagenaar. En op wat voor een manier. Hij pakte twee van de vijf penalty's en bij de andere drie zat hij er dichtbij.

Ik kende dit soort zaken van handbal en hockey, maar heb het in het voetbal nog nooit zien gebeuren. Wat een geweldenaar, die Tim Krul. De hele week bereidde hij zich met keeperstrainer Frans Hoek op deze klus voor. Niemand was er verder van op de hoogte.

En hoe zat Krul eigenlijk op de bank gisteravond? Was hij net zo blij als de bondscoach van Costa Rica dat de wedstrijd vanaf elf meter moest worden beslist? Gek eigenlijk. En bijzonder. Tim Krul speelde zijn kortste, maar tegelijk belangrijkste interland uit zijn loopbaan.

En Louis van Gaal verdient een compliment dat hij zo buiten de box durft te denken. Ik ben erg benieuwd wat er de komende dagen wordt uitgebroed in het Oranjekamp. Misschien dat er een rol voor Michel Vorm of Jordy Clasie lonkt? De enige twee nog zonder speelminuten.

Voorlopig gaan we lekker door en misschien dat ik daarom wel zo leeg was aan het einde van de wedstrijd. Ik voelde dat ik graag naar huis wil. Maar wel pas volgende week zondag. Na de finale!