Churrasco, samba en de Seleção

"Rua Wandelmar Jardins Maues", zeg ik beleefd tegen de taxichauffeur. Ik heb ook op mijn briefje staan dat het dichtbij de Avenida das Torres is, dus ook dat meld ik de vriendelijke Braziliaan achter het stuur. Als we tien minuten onderweg zijn, begrijp ik pas waarom er twee miljoen mensen wonen in Manaus.

De route voert langs eindeloze plantages afgewisseld met vinex-achtige woonblokken. Ik ben uitgenodigd bij de familie Guimaes om bij een churrasco (een Braziliaanse barbecue) Brazilië te zien spelen tegen Mexico. Het past precies in mijn programma na de winnende goal van Dries Mertens tegen Algerije en voordat Korea aan het toernooi begint tegen Rusland.

Na vier keer ouderwets de weg vragen, rijden we een hypermoderne wijk in. De huizen zijn in blokken rondom een groot zwembad gebouwd en er zijn zes stenen barbecues die de bewoners kunnen huren als er een feestje wordt gevierd.

Iedereen in de wijk heeft een geel shirt aan, behalve ik. Overal klinkt keiharde sambamuziek. Het is een soort plaatselijke koningsdag, vooral met de geur van het gegrilde vlees van de barbecues. TV's zijn overal vandaan gesleept en onder parasols gemonteerd aan bomen en palen die het zwembad s'avonds verlichten.

Ik begin steeds meer te twijfelen of ik Brazilië tegen Mexico serieus kan volgen met al die gezellige herrie. Ik zie op TV allerlei oude Braziliaanse voetbalsterren voorbij komen in de voorbeschouwing, maar niemand van het gezelschap is daarin geïnteresseerd.

De hele familie Guimaes is aanwezig: opa's, oma's, tantes, ooms, kinderen, kleinkinderen en een paar honden. Blijkbaar is het ook traditie om precies als de volksliederen beginnen de sambamuziek uit te zetten. En dan blijkt dat de Brazilianen serieuze voetbalkijkers zijn. Ook de kinderen gaan voor de TV zitten om de Seleção aan te moedigen.

De heer Guimaes komt tot de conclusie dat er behalve Neymar te weinig kwaliteit voorin is. Zijn vrouw twijfelt ook aan de capaciteiten van doelman Julio Cesar. Na 45 minuten voetballen gaat overal de sambamuziek weer keihard aan. Naar analist Ronaldo (bijgenaamd het dikkerdje in Brazilië) wordt niet geluisterd.

Zo is men in de wijk na het laatste fluitsignaal ook de 0-0 weer snel vergeten. Er wordt gedanst en gefeest op deze vrije middag. Maar morgen moet er weer gewerkt worden in Manaus. "Ik moet naar een klant", zegt Guimaes. "Vier uur met mijn boot heen en de volgende dag weer vier uur met de boot terug."

We zijn immers nog steeds midden in het tropisch regenwoud met de Seleção, churrasco, sambamuziek en vinex-achtige woonwijken...