De Bus in de Tour: gezellig en noodzakelijk

De niet-klimmers van het peloton moeten, nu de Tourkaravaan is aangekomen in de Pyreneeën, voorlopig genoegen nemen met een bijrol. Sprinters, knechten en hardrijders op het vlakke proberen vaak samen de bergen te bedwingen, op gepaste afstand van de klimgeiten en klassementsmannen.

Zij vormen een zogenaamde 'bus', een traditioneel samenwerkingsverband tussen de mindere klimmers, om allen heelhuids en op tijd de finish te halen. Ook vandaag in etappe elf zal er een bus gevormd worden, met beklimmingen van de vierde, derde, eerste en buitencategorie.

Abonnement

Eén van de vaste 'passagiers' van de bus is Ramon Sinkeldam. De renner van Giant Alpecin heeft naar eigen zeggen een abonnement. "Voor heel veel jongens is het van tevoren al duidelijk dat ze niet mee gaan doen voor de overwinning, dus dan probeer je samen te werken om de finish te halen. Je hebt met z'n allen maar één doel en dat is op tijd binnenkomen."

Zijn ploeggenoot Koen de Kort is ook een veel geziene 'inzittende' van de bus. "Het is soms grappig om te zien dat je op zulke dagen vriendjes wordt met jongens waar je in sprintetappes nog oorlog hebt gemaakt."

"Op de klim probeer je dan bij elkaar te blijven door de snelheid van de langzaamste renners aan te houden. Dan kun je samen op het vlakke weer tijd terug halen."

Theo Bos, niet aanwezig in de Tour, maar wel wegkapitein voor het NOS-programma Studio Tour, geeft ook een inkijkje. "Wat je op tv nooit ziet, is dat sprinters elkaar bergop onderling ook proberen te slopen. Als Cavendish ziet dat Greipel een mindere dag heeft, zal zijn team het tempo iets opvoeren."

Gezellig en noodzakelijk

Ook voor de Amerikaan Tyler Farrar biedt de bus uitkomst in de bergen. Voor de 31-jarige sprinter van MTN-Qhubeka is het in de bergen een kwestie van overleven. "Als niet-klimmer moet je slim rijden en niet te diep gaan op de eerste klim. Soms kan een bus wel gezellig zijn, maar meestal zit je daar uit bittere noodzaak om op tijd binnen te komen."