'Het klassement is wel zo'n beetje weg'
Van de euforische stemming bij de Lotto-Jumbo-ploeg na de eerste etappe van de Tour de France is na de tweede rit niets meer over. Er ging van alles mis bij Wilco Kelderman, Laurens ten Dam en Robert Gesink.
Kelderman en Ten Dam verloren door een grote valpartij liefst vijf minuten. "Super balen dat ik zoveel tijd verlies", zegt Kelderman. "Het klassement is wel zo'n beetje weg. Pfoe, het was wel een hectisch ritje."
Zat Kelderman te slapen?
Kelderman had dubbel pech. "Eén keer was mijn ketting eraf en daar kwam ik vrij snel van terug. En daarna, het was net voor Spijkenisse, remden ze plotseling keihard en daar reed ik gewoon achterin. Toen lagen we daar met een aantal."
Onder hen ook Ten Dam. "Ik zag Wilco over de kop gaan en kon zelf nog net remmen. Bij mij achter vlamde Tom Leezer binnen. Dan is het drie fietsen wisselen en alle hens aan dek. Niemand wachtte, het was vol koers."
De benen zijn nog steeds goed. De Tour is nog niet over.
Jos van Emden, in de proloog nog knap vijfde, uit kritiek op Kelderman. "Ik denk dat Wilco gewoon een beetje zat te slapen, want hij rijdt bij mij achterin en daardoor staat de hele ploeg buitenspel."
Aanvallen
Kelderman: "Je hoopt de schade nog te beperken, maar vijf minuten is wel heel erg veel." En nu? "Dat moeten we allemaal nog maar zien. De benen zijn nog steeds goed. De Tour is nog niet over."
Ten Dam, die ook nog met zijn schouder een camera van een toeschouwer raakte, weet het wel. Overschakelen naar plan B. "Ja, precies. Aanvallen in de bergen."
Voetjes op de grond
Gesink kwam 1.28 minuut na winnaar André Greipel binnen. Hij viel niet, maar had genoeg reden tot klagen. "Nibali viel en we komen met z'n drieën aan de verkeerde kant van de middenberm te zitten. Dat duurde een kilometer of vier. Toen waren we eigenlijk al uitgespeeld. Dat is gewoon pech. Ik denk dat ik juist heel alert was."
Na de schitterende dag van gisteren staan we wel weer met de voetjes op de grond.
Gesink liet zich vervolgens met Sepp Vanmarcke en Nibali terugzakken in de achtervolgende groep. "Je kunt wel blijven martelen en mieren, maar veertig kilometer er tussenin rijden gaat nooit werken. Je kan beter de krachten bundelen."
Hij blijft echter strijdvaardig. "Er zit nog heel veel aan te komen, maar na de schitterende dag van gisteren staan we wel weer met de voetjes op de grond."
