Pijn en verdriet, maar ook besef en trots bij geëmotioneerde Van Vleuten
Ze zorgde voor het meest memorabele moment voor Nederland tot nu toe op deze Olympische Spelen. Maar op een andere manier dan ze had gehoopt. De val van Annemiek van Vleuten in de wegrace is er een die lang zal worden herinnerd.
Ze was op weg naar goud, maar het werd een ziekenhuisbed. "Het missen van die gouden medaille, daar zal ik mee moeten leren omgaan. Maar het gaat veel tijd kosten", vertelt de aangeslagen hoofdrolspeelster vijf dagen na de bewuste harde valpartij in de afdaling aan de NOS. "De eerste twee ochtenden daarna kon ik niet stoppen met denken: wat als...?"
Voor het eerst terugkijken
Van Vleuten verbaasde zichzelf in Rio de Janeiro: ze is 33 jaar, maar nog nooit was ze zo goed als zaterdag. Ze fietste de race van haar leven. Van de val weet ze niets meer.
Pas gisteren, toen ze de beelden terugkeek met Marianne Vos, kwam het besef. "Ik realiseerde me hoeveel impact het moet hebben gehad op mijn moeder en de rest van mijn familie. Het zag er zo slecht uit hoe ik daar lag."
Dat audioberichtje ga ik altijd bewaren.
De gouden medaille ging uiteindelijk naar Anna van der Breggen. En dat bracht haar in een lastig pakket, want zij had Van Vleuten zien liggen en wist hoe de vork in de steel zat.
Van der Breggen stuurde direct een audiobericht naar haar gevallen teamgenoot om haar gevoelens te delen. Van Vleuten krijgt een brok in haar keel en tranen in haar ogen als ze daaraan terugdenkt: "Ik vond dat onwijs lief van haar en dat berichtje ga ik echt bewaren."
