Vrouwendubbelvier dolbij na zilver: alles is het waard geweest

Ze kwamen met een machtige eindsprint even in de buurt van een gouden medaille, maar zagen de vrouwendubbelvier van Duitsland net iets eerder over de finish komen. En dus is er enige teleurstelling bij Nicole Beukers, Chantal Achterberg, Carline Bouw en Inge Janssen. Maar trots overheerst. Trots op elkaar, trots op de prestatie, trots op het zilver.

"We kwamen om te winnen, als dat niet lukt is dat wel even zuur", vertelt Bouw. "Maar ik ben supertrots, dit is onze allerbeste race ooit. We hebben er alles aan gedaan om hard te starten, wat tegen onze natuur is. Daarom kwam onze eindsprint er minder goed uit."

De Oranjevrouwen gaven alles, weet Bouw. "Dit was het, beter hadden we niet gekund. Alle zware trainingen van de laatste twee jaar zijn het nu waard geweest." Janssen vult haar aan: "Maar je moet niet vergeten dat heel veel trainingen daarvan ook super leuk waren. Deze zilveren medaille maakt alles nog extra leuk."

Lange tijd ging Polen aan de leiding, gevolgd door Duitsland en daar weer achter het Oranjekwartet. "Ik wist dat we Polen nog gingen inhalen", aldus Achterberg. "En we lagen dichter bij Duitsland dan ooit. Toen het net even minder ging, liepen zij uit. Maar we hebben een goede race gevaren."

Achterberg en Bouw behaalden op de Spelen van Londen al eens brons, toen in de vrouwenacht. Net als Janssen is het voor Beukers haar eerste olympische medaille. "Ja, en dan gelijk een zilveren. Ik dacht tijdens de race echt dat we gingen winnen, maar het is een tweede plaats geworden. Fantastisch!"