Kleibeuker poetst tragiek Turijn weg

Carien Kleibeuker schaatste met een bronzen plak op de 5.000 meter alle frustratie van de Olympische Spelen in Turijn van zich af. Acht jaar geleden werd ze tiende na een hectisch toernooi.

Destijds werd op Kleibeuker forse druk uitgeoefend om haar startplek af te staan aan eerste reserve Gretha Smit. Ze koos daar niet voor, maar werd vervolgens teleurstellend tiende. In het seizoen dat volgde ging het steeds slechter. Ze raakte overtraind en besloot in de zomer van 2007 te stoppen met schaatsen.

Moeder van een dochter

In de jaren die volgden gebeurde er veel. Ze werd moeder van een dochter en ging als fysiotherapeute aan de slag. De liefde voor het schaatsen verdween nooit. Ze maakte daarom in het seizoen 2010/11 haar rentree in het marathonpeloton.

Pas in oktober 2013, tijdens de NK afstanden, was ze voor het eerst weer op de langebaan te bewonderen. Bij het olympisch kwalificatietoernooi plaatste ze zich overtuigend voor de olympische 5.000 meter in Sotsji door in Thialf de beste tijd te noteren.

"Ik had dit niet meer verwacht. Echt onwaarschijnlijk", zei Kleibeuker na afloop. "Mijn rit was wat voorzichtig. Wel supervlak, maar niet mijn ultieme rit. Ik dacht meteen: als iedereen een ultieme rit rijdt, is het niet genoeg. En als Olga Graf in de rit erna al zo dichtbij komt... Toen ben ik maar even weggelopen."

Tranen voor de race

Voor de race waren er al tranen te zien bij Kleibeuker. Zenuwen, gaf ze toe. "Ik was zó zenuwachtig. Ik ben in jaren niet zo zenuwachtig geweest. Maar dat hoort er ook bij, dat is misschien wel de kick van alles."

Na afloop van de 5.000 meter waren er opnieuw vochtige ogen. "Had het niet durven dromen", zei Kleibeuker daarover. "Of ik nu weer ga stoppen? Nee. Schaatsen is zo leuk, daarom ben ik er ook. Maar over vier jaar ben ik er niet, hoor."

Met het brons dat ze op het ijs van de Adler Arena veroverde, werd de 35-jarige Kleibeuker de oudste Nederlandse vrouw die een olympische wintermedaille heeft gewonnen.