Skeletonster baalt van rotseizoen
"Dit is zo'n slecht seizoen geweest, dat het alleen maar beter kan." Voor de Nederlandse skeletonster Joska Le Conté zit het seizoen erop na de laatste World Cup wedstrijd in Königssee. Haar droom om naar de Olympische Spelen in Sotsji te gaan is bij een droom gebleven.
Vorige week werd al duidelijk dat ze zich niet meer kon kwalificeren voor de Winterspelen, maar ze hoopte met een goede laatste wedstrijd in ieder geval te laten zien dat ze bij de internationale subtop hoort.
Ook dat mislukte. Ze wijt het aan de sneeuwval tijdens de wedstrijd. "Het was een oneerlijke wedstrijd. Na de eerste tien runs begon het te sneeuwen. Toen ik aan de beurt was, als achttiende atleet, was de baan verschrikkelijk slecht." Ze finishte uiteindelijk als negentiende.
"Frustrerend om naar de Spelen te kijken"
Le Conté pakt dus niet haar koffers, maar blijft noodgedwongen thuis. "Het zal best frustrerend zijn, maar je wilt het toch zien. En ach, ik heb dan toch niks anders te doen."
Le Conté heeft wel voldaan aan de internationale kwalificatie-eis, maar niet aan die van NOC*NSF: een topachtklassering in de wereldbeker. "Daardoor gaat nu een Roemeense, die eigenlijk achter mij staat op de ranglijst. Maar goed, het is niet anders. Ik ga nu eerst rust houden en me dan voorbereiden op volgend seizoen."
Geen trainer
De 26-jarige atlete, die in 2006 de overstap maakte naar de skeletonsport, is namelijk nog niet van plan te stoppen. Haar slee wordt voorlopig opgeborgen. Ze gaat weer aan het werk bij de motorrijdersbond, waar ze beleidsmedewerker is. Ook gaat ze nadenken over hoe ze het volgend seizoen aan zal pakken. Want dat er zaken moeten veranderen, dat lijkt wel duidelijk.
Zo heeft ze geen trainer. Tot aan de Kerst kon ze meetrainen met de Britse vrouwen, toppers in haar sport, maar in de aanloop naar Sotsji wilden die haar er niet meer bij hebben. En dus trainde ze alleen, prepareerde ze haar slee zelf en nam ze een familielid mee naar alle wedstrijden. Haar vader of moeder maakte video-opnames, zodat ze in ieder geval kon zien hoe ze over de baan gleed.
Slechtere start
In een sport die in Nederland niet populair is, blijft het moeilijk om de juiste mensen te vinden die je vooruit kunnen helpen. "Ik heb dit jaar wel in Papendal kunnen trainen. Op zich is het fijn dat een trainer naar je kijkt. Maar mijn start, altijd een van mijn sterkste punten, is dit jaar juist slechter geworden. Dus ik moet andere schema's te maken. Zodat ik volgend jaar, als het WK is, wel voor een verrassing kan zorgen."