'Met dans in opstand komen'

In Iran mogen vrouwen en mannen niet samen dansen, omdat bewegingen snel te seksueel worden gevonden. Maar de Belgische filmregisseur Daniel Lambo is het gelukt een film over revolutie en dans in Iran te maken. Stiekem, want Iran is daar absoluut niet van gediend. Dry Branches of Iran gaat vandaag in première op het Movies that Matter festival.

"Dans is een manier om in opstand te komen", vertelt de regisseur. Hij heeft de hele film op zijn smartphone gefilmd: "Het uploaden van beelden was nog het lastigst, daar zit de Iraanse overheid bovenop. Dat lukt bijna niemand. Uiteindelijk heb ik (met hulp van mijn producer) alle bestanden op mijn laptop opgeslagen als gecodeerde files". De Iraanse regering wist niet waarvoor Lambo in het land was, want anders was hij er waarschijnlijk uitgezet.

Gevaarlijk

De docufictie gaat over een jonge kunstenaar die wakker wordt in een Iraanse cel. Hij kan zich niks van zijn arrestatie herinneren. Zijn herinneringen komen in flarden terug. Deze flashbacks worden gespeeld door acteurs. Ook zijn er historische beelden gebruikt van de protestmarsen tijdens de Groene Revolutie. Acteurs komen niet met het hoofd in beeld, omdat ze voor hun eigen veiligheid beter anoniem kunnen blijven.

Toch lopen de dansers in de film gevaar, vertelt Lambo aan de Volkskrant. "Het is hun eigen keuze om mee te doen. Ze vinden het een uitdaging om tegen grenzen aan te schuren en willen ook erkenning, net als iedereen". Erkenning krijgen kunstenaars vaak niet in Iran, omdat de kunsten zo streng gecensureerd worden: "Kunstenaars hebben weinig keuze: de religieus-correcte staatssoap of de undergoundscene".

Dorre takken

De titel van de film komt van de uitspraak van president Ahmadinejad. De Iraanse leider ziet Iran als een "bloeiende boom" en de protesterende jongeren als "dorre takken die weggesnoeid moeten worden".

Door: Eva