Onschuldige smurfen? "Ze zijn racistisch"

Dat de smurfen vergeleken worden met de racistische Amerikaanse organisatie Ku Klux Klan en dat de blauwe beestjes homoseksuele neigingen vertonen, daar waren al eerder speculaties over. Vooral de kleding, de witte slappe mutsen en strakke witte broekjes, zouden veel op elkaar lijken. Maar in het boek 'Le Petit Livre Blue' van de Franse schrijver Antoine Buéno worden de 101 Smurfen opnieuw onder de loep genomen.

Zo zouden de stripfiguurtjes, die zijn bedacht door de Brusselse Peyo, doordrenkt zijn met nazisme. Grote Smurf zou te veel lijken op een dictator. De smurfen moeten namelijk hun eigendom afstaan aan hun blauwe leider. De nazistische trekjes zijn volgens het boek ook terug te vinden bij Smurfin, die met haar blonde haar sterk doet denken aan het arische schoonheidsideaal van de Duitse nazi's. De gevreesde vijand van de smurfen, tovenaar Gargamel, zou, volgens Buéno, een joodse achtergrond hebben.

Niet alleen bij de smurfen zouden nazisme, racisme en seksisme terug te vinden zijn, maar ook bij andere stripfiguren. Bij Alfred J. Kwak en Kuifje zie je tussen neus en lippen door onder andere swastika's en voorstanders van de Apartheid en het antisemitisme voorbijkomen.

Kuifje

In 'De avonturen van Kuifje', de serie stripverhalen die gemaakt zijn door de Belgische striptekenaar Hergé, wordt er gezegd dat de 'witte inboorlingen' eruit zien als apen en praten ze als imbecielen. In een scène uit 'Tintin au Congo' (Kuifje in Congo) waarin een zwarte vrouw voor de hoofdpersoon Kuifje buigt, zegt ze: "Blanke man is erg groot. Blanke man is grote juju man." (klik op de links om een andere strip, waarin een zwarte vrouw buigt, te zien)

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen de joden in verschillende stripboeken vaak voor, en dan vooral in negatieve zin. Aan het begin van de oorlog werden in de eerste versie van 'Kuifje en het Zwarte Goud' de joden als terroristen neergezet, die door een rabbijn worden geleid. In 'De geheimzinnige ster' uit 1941 hebben twee gemeenuitziende joodse mannen over 'het einde van de wereld, die voor de joden nabij is'. Eén van hen, die gebrekkig Frans spreekt, zou dan niet meer zijn crediteuren kunnen betalen.

Alfred J. Kwak

Alfred Jodocus Kwak. Een onschuldig eendje, maar met niet zo heel onschuldige vriendjes. 'Vriend' Dolf, de stoute kraai, heeft een klein snorretje en richtte de Kraaienpartij op. Het logo van die partij heeft veel weg van de swastika. Veel overeenkomsten dus met de Duitse nazi-partij. (klik op de links om de foto van Dolf te zien)

Ook wordt de Apartheid (de rassenscheiding tussen blank en zwart) uitgebreid behandeld. In de aflevering "De Boerenganzen" maken Wannes Waggel racistische opmerkingen tegenover zwarte eenden. Zo vindt Waggel "de Apartheid prima".

Shin Chan

Thomas Wamsteker liet via Twitter weten dat de Japanse tekenfilmserie Shin Chan ook niet zo heel onschuldig is. In de aflevering 'Shins Allowance' (Shins salaris) zegt Shin Chans vriendje op de schommel het volgende:

Vriend: "Hoeveel salaris krijgen jouw ouders?" Chan: "Ongeveer vijftig per week, plus nog wat aandelen." Vriend: "Dat is veel! Zijn jouw ouders dokters, advocaten of joden?"

(klik op de links om de aflevering van Shin Chan te zien)

Donald Duck

Op Twitter komen de Disney-films een aantal keer ter sprake. Niels Speijer vertrouwt Donald Duck niet zo. De eend in matrozenpak is ook als Hitler in de tekenfilm 'Der Fürhrer's Face' (Het gezicht van de Fürhrer) verschenen, maar dit was een anti-nazicampagne van de Verenigde Staten tijdens de Tweede Wereldoorlog. De film won in 1942 zelfs een Academy Award voor Korte Animatiefilm. (bekijk de tekenfilm hierboven)

Door: Michelle