Het klinkt als een jongensdroom, graven naar onontdekte bunkers. Maar voor een groepje Haagse fanatiekelingen is dit een wekelijkse bezigheid.
Het is 01.00 uur 's nachts als de mannen van de Haagse bunkerploeg ergens in het Nederlandse duingebied een prikstok in de grond laten zakken. Op een meter diepte horen we een lichte tik. "Hier moet hij zitten", zegt een van hen.
De inzet van deze nachtelijke zoektocht is een nog onontdekte bunker uit de Tweede Wereldoorlog. Met mikadostokken brengen ze eerst de contouren van de bunker in kaart. "Het zou zo mooi zijn als we vanavond binnenkomen", zegt bunkerliefhebber Ruud (52).
De mannen vinden bunkerdag een mooi initiatief, maar gaan liever een stapje verder. Wekelijks zijn ze met schep en zaklamp op pad om bunkers uit te graven. De missie: het overzicht van alle bunkers in ons land weer compleet maken. "Tijdens de wederopbouw was er vaak geen tijd om elke bunker te registeren, dus ging er gewoon zand over", vertelt Rene (53).
Ook de bunker waar de mannen vandaag naar zoeken is onbekend bij het BRV, het Bureau Registratie Verdedigingswerken. Maar volgens oude kaarten van de Engelse luchtmacht zaten in het gebied zeker zestig Duitse soldaten.
Na een paar uur graafwerk, de mannen moeten bijna vier meter de diepte in, is de ingang van de bunker zichtbaar. "Het is eigenlijk een soort tijdscapsule waar je in terecht komt", zegt Kymo van 17, nadat hij zich door het gat omlaag laat glijden.
De bunkers worden vaak voor het eerst in pakweg 70 jaar betreden. Dit lijkt vannacht ook het geval, want binnen heeft de tijd stilgestaan. Er ligt nog een Duits naamplaatje op de grond en er is geen spoor van graffiti of vandalisme. Een hoogtepunt voor de bunkerjagers.
De nieuw ontdekte bunker bestaat uit twee kamers aan een lange gang. Elk detail gaat op de foto. "Op onze website hebben we een archief met foto`s van alle bunkers die we bezoeken", vertelt Ruud. Behalve het Duitse naamplaatje vinden de mannen ook een oude fles Jamaicaanse rum, enkele patroonhouders, een munt en een kistje.
De ploeg laat niets achter in de betonnen ruimte, op een klein visitekaartje na. Ruud: "Als er ooit nog andere bunkerjagers komen, weten ze dat wij hier eerst waren."
Het is 04.30 uur. Het wordt langzaam licht en de mannen kruipen uit het gat omhoog. Dat wordt snel gedicht, want ze willen bijtijds weer uit het gebied zijn. Soms hebben ze officieel toestemming om te graven, vanavond niet.
Daarom wordt het duingras extra voorzichtig teruggeplaatst zodat er geen enkel spoor overblijft van het graafwerk eerder die nacht. "Een mooie start van bunkerdag", zegt Ruud.