"Ik vind het ergens wel tof dat ik het heb meegemaakt, maar liever niet nog een keer." Een beetje beduusd staat Malou Franke in een tuin vol plassen. Overal liggen omvergewaaide bomen en takken. Twee dagen geleden raasde orkaan Debbie over haar huis in Australië heen, met windstoten tot 270 kilometer per uur.
Ze besloot te blijven, waar veel van haar streekgenoten in de staat Queensland vluchtten. Nu de storm weer is gaan liggen, is het tijd om de schade op te nemen. Het huis waar de au-pair verblijft was bijna nieuw. Het dak heeft het gehouden, maar door waterschade moet het plafond volledig worden vervangen.
Het is een ravage hier op straat.
"Bij de buren is de schade pas echt erg. Daar is het water door de muren, het plafond en de vloeren gekomen. Die zijn niet blij als ze straks thuiskomen."
Malou omschrijft de sfeer in het gezin als verdrietig. "Je mag weer helemaal opnieuw beginnen." De tuin met mooie bloemen is aan gort. Het land dat net klaar was gemaakt om te verkopen ligt nu weer vol boomstronken. En dan is er al het werk dat aan het huis moet gebeuren. "Het is echt verrot nu."
Legerhelikopters vliegen intussen af en aan. Australië heeft 1300 soldaten ingezet om de zwaarst getroffen gebieden te helpen. Gisteren hielpen ze mee om de weg bij Malou weer vrij te maken. Op straat liggen overal afgebroken telefoon- en elektriciteitskabels. "Het is een ravage."
Geschat wordt dat het nog maanden duurt voor alle schade weer is weggewerkt. Thuis bij Malou zorgt een generator voor stroom. Om diesel te besparen wordt die maar een paar keer per dag aangezet. Zo bederft het eten in de koelkasten tenminste niet.
Tijdens de storm verbleef het gezin met twee jonge kinderen in de keuken, midden in het huis en dus het veiligste vertrek. "In het begin keken we nog wel door het raam, maar op een gegeven moment werd dat te gevaarlijk."
In het donker, zonder stroom voor een lampje, hoorde ze hoe de wind raasde en het huis urenlang in zijn voegen kraakte. "Nee, ik heb weinig geslapen." Het bangst was ze toen er water door de plafonds begon te sijpelen. "Dat leek me geen goed teken."
Toen het oog van de storm boven het huis hing, viel de wind weg. "Het was heel stil. Je hoorde geen vogels en de bomen bewogen niet." De familie ging snel naar buiten om dingen opnieuw vast te binden, of weg te zetten.
Het kippenhok bleek verdwenen, maar vreemd genoeg zaten de kippen nog wel gewoon op de plek waar het hok had gestaan. "Die hebben we gevangen en in de schuur gezet." Ongeveer een uur later kwam de wind op volle kracht terug, ditmaal van de andere kant.