Elk jaar in februari leggen de leden van het Nederlands Studenten Orkest (NSO) hun studie een maand lang neer om alleen nog maar muziek te maken. Ze repeteren tien dagen lang en gaan dan tien dagen op tournee door het land, langs de mooiste zalen. Dit jaar is een bijzondere editie, want het orkest bestaat 65 jaar. Gisteravond speelden ze hun slotstuk in het Concertgebouw.
"Hier werkt iedereen naartoe", zegt Jeanette Halter. "Elk concert moet goed zijn, maar dit is wel echt de zaal waar je het allerbeste wil spelen."
Het orkest bestaat uit zo'n honderd studenten, maar de samenstelling is elk jaar anders: sommigen doen meerdere keren mee, anderen maar één jaar. En het zijn studenten uit het hele land, niet alleen van de Conservatoria.
Jeanette studeert Verpleegkunde en doet dit jaar voor de derde keer mee. "Dit is een kans die je normaal eigenlijk niet krijgt, een unieke kans om een maand lang op heel hoog niveau muziek te maken."
"Het zijn lange dagen, van 10.00 tot 22.30 uur. De eerste tien dagen sluiten we ons op in een soort kampeerboerderij, tijdens de tournee slapen we bij gastgezinnen. Dit jaar zijn we een hele hechte groep geworden en dat straal je ook op het podium uit. Iedereen heeft er alles voor over."
NSO-baby's
Die hechtheid heeft waarschijnlijk ook te maken met de vele feestjes. "Er wordt wel veel gefeest 's avonds, ja. Iedereen heeft zoveel energie gekregen van het repeteren. En er ontstaan ook wel relaties. Er zijn zelfs 'NSO-baby's'. Je ziet best veel vriendschappen voor het leven, maar ook relaties voor het leven."
Een vijfde van het NSO studeert aan het Conservatorium. Zoals Douwe Ziel, hij studeert compositie in Utrecht. "Ik speel al jaren, maar dit is het beste orkest waarin ik ooit heb meegespeeld. De kwaliteit is enorm hoog."
Ydwer Betzema doet iets heel anders: werktuigbouwkunde in Enschede. "Het is echt een ervaring om een keer te doen, muziek maken met honderd man doe je niet zomaar. Dit moet je een keer meemaken. Het is echt een zware maand, maar dit laatste concert wordt echt supervet."
'Té leuk om niet te doen'
Dirigent Jurjen Hempel is er al voor de vijfde keer bij. "Het is té leuk om niet te doen. Je gaat echt helemaal kapot in die maand. En ze liggen natuurlijk niet om 23.00 uur in bed, dat gaat gegarandeerd tot 04.30 uur door. Zij houden dat vol en ik kijk er met verbazing naar. Maar het is ook heel leuk om daar voor een maand lang deel van uit te maken, het is een soort roze luchtbel."
Het slotstuk zit erop, maar eind deze maand geven ze nog één concert in Londen. "Het afscheid wordt heel emotioneel", zegt Jurjen. "En daarna gaat iedereen drie dagen op de bank liggen, een paar dagen uitbrakken. En dan gaat het gewone leven weer verder. Dat maakt het zo spannend, dat je erbij moet zijn omdat je het anders gemist hebt."