Het is als jonge melkboer in Nederland niet makkelijk. De melkprijs is laag en het aantal koeien in Nederland moet omlaag. Maar stoppen, daar denken deze jonge boeren niet aan. "Ik vind het prachtig werk en geniet elke dag", zegt Jan-Bart Wessels
Elk land mag van de Europese Commissie maar een bepaalde hoeveelheid fosfaat produceren. Nederland zit boven de gestelde grens en dus moeten er minder koeien komen. Staatssecretaris Van Dam denkt dat er daardoor zo'n 1000 tot 2000 melkboeren moeten stoppen.
Om dat te stimuleren is er een stoppersregeling bedacht. Als een melkboer per 1 maart stopt met het houden van koeien, vangt hij 1200 euro per koe.
Jan-Bart Wessels (29) woont in Notter en heeft zijn boerderij met 85 koeien zo'n vijf jaar. Hij peinst er niet over om te stoppen: "Ik vind het prachtig om met mijn koeien te werken", vertelt hij enthousiast. "Ze zijn heerlijk rustig en aaibaar. En het is ook altijd een mooi moment als ze weer naar buiten gaan, lekker in de wei grazen."
Voor het geld doet hij het niet vertelt, Jan-Bart. "Het afgelopen jaar was er een lage melkprijs, ik heb het hele jaar bijna niks verdiend."
Voor mij is het geen optie om te stoppen met boeren. Ik vind het prachtig mooi werk.
Als hij 30 jaar ouder was geweest, dan zou hij er wel over nadenken om gebruik te maken van de stoppersregeling. Nu wil hij vooral doorgaan waar hij mee bezig is: zijn bedrijf vooruit helpen. "Ik ben hiervoor opgeleid en weet niet wat ik anders zou moeten doen. Om nou de hele dag op kantoor te gaan zitten, daar word ik ook niet gelukkig van. Nu kan ik zelf mijn beslissingen maken. Dat is een uitdaging maar het ligt mij wel."
Daarnaast is er nog een belangrijke reden voor Jan-Bart om door te gaan als boer: het Nederlandse landschap. "De melkveehouderij hoort thuis in Nederland en heeft een groot aandeel in de natuur en het beheren daarvan. Tegelijk is het een ideaal Nederlands plaatje: grazende koeien in de wei onder de wolken."
Lins Keijzers (29) heeft de boerderij samen met zijn ouders. Ze hebben zo'n negentig koeien en nog zestig jonge dieren die nog geen melk geven. Sinds vijf jaar is hij 'officieel' boer, maar eigenlijk doet hij het het werk al veel langer. "Ik ben geboren op de boerderij en dan loop je van kleins af aan al mee. Je rolt er een beetje in", vertelt hij.
Als boer ben je met veel verschillende dingen bezig, maar bovenal veel met de natuur, vertelt Lins. "Je kweekt je eigen gras en mais. Stelt een dieet samen voor je koeien en kijkt hoe ze daarop reageren." Het hele spel rondom een boerderij en om het werk goed in de vingers te krijgen, maakt het voor hem zo leuk.
Lins is trots op zijn werk. "Het is een mooi vak want je zorgt voor een gedeelte van de voedselvoorziening en dat geeft een goed gevoel. Je hebt daarmee echt een maatschappelijke verantwoordelijkheid."
Dat je lange dagen maakt, dat weet je. Daar kies je voor.
Als het aan hem ligt, is hij nog heel lang boer, maar makkelijk is het niet. "Het is op het moment lastig om aan de wet- en regelgeving te voldoen. Het zijn moeilijke tijden maar er zullen vast ook weer goede tijden komen."
Om te voldoen aan de regels moet Lins wel wat van zijn koeien wegdoen. Die worden geëxporteerd naar Duitsland want daar is nog ruimte voor de koeien. Hij doet dat met pijn in zijn hart. "Het voelt niet fijn om ze nu weg te doen. Ik snap het idee dat we hier minder fosfaat moeten produceren wel, maar ik heb voor die dieren gezorgd en dat is dan zuur."