Turkije is vorig jaar opgeschrikt door zeker 35 aanslagen. De meest recente was tijdens de jaarwisseling in de beroemde nachtclub Reina in Istanbul. Hoe is het om daar te wonen? NOS op 3 sprak met drie Turkse Nederlanders die uit ervaring kunnen spreken.
Didem Demir (37) woont sinds 2013 in Istanbul. Ze werkt daar als jurist, maar door alle ontwikkelingen in Turkije denkt ze er nu over na om terug te gaan naar Nederland. "Ik voel me niet meer veilig en ook m'n familie vindt het eng dat ik in Istanbul woon. Zodra ik een baan vind in Nederland, ga ik terug."
Ondanks de verschrikkelijke gebeurtenissen van de afgelopen tijd, gaat 't leven gewoon door, vertelt Didem. "Helaas wen je eraan. Je wordt er verdrietig van, maar tegelijkertijd denk je 'oh God, weer een aanslag'. Op de luchthaven hier is het ook nog steeds druk."
Wat dat betreft lijkt Istanbul op Parijs. "Daar is ook een aanslag geweest, maar iedereen gaat er toch gewoon weer heen."
Zodra ik een baan vind in Nederland, ga ik terug.
Toch is Didem ook bewust bezig met de terreurdreiging. Ze gaat niet meer zo vaak naar winkelcentra en blijft weg van drukke plekken. Voor haar kwam de aanslag in club Reina heel dichtbij. Ze gaat er namelijk vaak heen.
Didem was erg verdrietig toen ze het nieuws hoorde. "Ik ken de mensen die er werken en ook ik had daar kunnen zijn. M'n vrienden en ik gaan daar alleen nooit heen op oudejaarsavond."
Banu Fisekcioglu (33) woont zo'n vier jaar in Istanbul aan de Aziatische kant. Ze werkt als marketingmanager bij een exportbedrijf. Ze kan zich de eerste aanslag in Istanbul nog goed herinneren, dat was in januari 2016. "Ik dacht 'shit, wat moet ik nu doen, hoe moet ik de straat op'. Ik doe marktonderzoek en daarvoor moet ik vaak buiten de deur zijn, in cafés en restaurants."
Ook na de aanslag in de beroemde winkelstraat in maart in Taksim was ze enorm geschrokken, want Banu zou die dag met haar vriendinnen naar Taksim gaan. "Toen we het nieuws hoorden, gingen we niet meer. We zijn twee maanden niet meer naar de Europese kant geweest om uit te gaan."
Na de recente aanslag in Istanbul is ook Banu gewend geraakt aan de terreur. "Ik ga alleen nog naar toeristische plekken als het moet voor mijn werk."
Ik ga alleen nog naar toeristische plekken als het moet voor mijn werk.
Thuiszitten is niets voor haar. "Het leven gaat door, niets verandert daar aan als ik binnen blijf."
En teruggaan naar Nederland is ook geen optie. De opkomst van Wilders' PVV speelt daarbij een rol. "Dan denk je, dan blijf ik maar hier. Onze ouders zijn ooit naar Nederland gekomen met het idee 'we blijven hier vijf jaar wonen, dan gaan we sparen en dan gaan we weer terug'. Ik geef mijzelf ook vijf jaar en dan pas besluit ik of ik ga of niet."
Sibel Ezgin (29) woont drie jaar in Istanbul. Ze werkte eerst voor een reclamebureau, maar nu heeft ze een eigen bedrijf. Club Reina is 5 minuten van haar huis. "Ik moest huilen. Ik had daar ook kunnen zijn."
Toen Sibel er net ging wonen, realiseerde ze zich niet echt dat zo'n aanslag ook in Istanbul kon gebeuren. "Istanbul is een hele fascinerende stad. Er is zo veel te doen, veel plekken zijn 24 uur open. Er zijn hier zo veel dingen die continu je aandacht trekken."
De eerste keer dat Sibel werd geconfronteerd met een aanslag in Turkije, was toen ze een modeshow moest organiseren in Istanbul. "We moesten die show annuleren, omdat er een aanslag was in de hoofstad Ankara."
Haar opdrachtgever vond het niet gepast. "Dat was voor het eerst dat ik wakker geschud werd. Dat het onveilig begon te worden."
Ik moest huilen. Ik had daar ook kunnen zijn.
Ook Sibel ziet dat het leven in de stad gewoon weer verdergaat. "De Turkse mentaliteit is heel anders dan de Nederlandse. De Turken zeggen dat het iedereen kan overkomen en ik ben daar op een gegeven moment in meegegaan. Wel ga ik liever uit voorzorg met de taxi dan met de metro. "
Toch schrok ze weer erg toen ze hoorde over de aanslag in Reina. "Want de andere aanslagen gebeurden op plekken waar ik niet kom."
Of Sibel in Turkije wil blijven, weet ze nog niet. De ontwikkelingen roepen veel twijfels bij haar op, maar ze wil zich er niet door laten leiden. "Dus op dit moment blijf ik nog gewoon hier."