Ben je goed in snel fietsen? Dan zijn Alleycat races misschien wel wat voor jou. Op je fiets zo hard mogelijk van checkpoint naar checkpoint waarbij je zelf de route moet uitzoeken. Ohja, dat rode stoplicht? Dat moet je zelf maar beslissen of je daarvoor stopt, of niet.
In Utrecht is gisterenavond een Alleycat georganiseerd voor het goede doel. Ongeveer 40 rijders uit binnen- en buitenland deden mee. Bij inschrijving betaalde iedere fietser 5 euro en die ging naar de Bike Messenger Emergency Foundation. Een fonds dat aangereden fietskoeriers financieel probeert te helpen.
Alleycat racen is ontstaan als competitie tussen fietskoeriers om te kijken wie de beste was. Pas vlak voor de start krijgen de fietsers te horen langs welke checkpoints ze moeten. Een parkoers is er niet, de snelste route moeten ze zelf uitzoeken. Het is dus van belang dat ze de stad waarin ze racen goed kennen.
Bij de checkpoints moeten de racers een handtekening halen om door te kunnen. Maar soms is een race ook wat ludieker, dan is een shotje drank verplicht of moet je een stel ballonnen aan je fiets hangen.
Gevaarlijk?
Meestal worden verkeersregels genegeerd door de fietsers. Een rood stoplicht of een voorrangsweg maakt voor hen niet uit, alles om als eerste bij de checkpoints te zijn. Toch is het volgens hen zelf niet zo gevaarlijk. "Juist omdat je zo snel gaat let je extra goed op", zegt Wiel Wijnen die gisterenavond ook meedeed.
De fietsen hebben vaak geen remmen, maar een vast verzet. De trappers blijven altijd doordraaien en dat is dus ook de manier waarop je moet remmen: de trappers tegenhouden. Maar ook dat is geen bezwaar vertelt Wiel: "Het is een hele minimalistische fiets en je voelt dus heel goed aan wat je ermee doet."
Zelf vinden ze het dus niet zo'n gevaarlijke sport. De meeste mensen die meedoen zijn meer dan eens aangereden maar dat lijkt er een beetje bij te horen.
Toch blijft het een sport die niet zonder risico is. In 2008 is in Chicago een deelnemer van een Alleycat aangereden en overleden.