American footballspeler Colin Kaepernick weigert nog op te staan voor het Amerikaans volkslied. Dat schalt voor de wedstrijden van de 49'ers door het stadion. De afgelopen weken is dat voor Colin hét moment om zijn stille protest te starten. Hij knielt dan en doet dat uit protest tegen politiegeweld en discriminatie van zwarte Amerikanen.
Colin blijft zitten, omdat hij niet zijn trots wil tonen "voor een land dat zwarte en andere mensen met een kleur onderdrukt".
Iedereen heeft daar een mening over, tot president Obama aan toe. Veel Amerikanen vinden dat Colin geen respect toont voor de Amerikaanse vlag. Maar dit weekend kreeg hij voor het eerst openlijk steun van een sporter.
De Amerikaanse voetbalster Megan Rapinoe besloot tijdens het afspelen van The Star-Spangled Banner eveneens te knielen. Achteraf zei ze dat ze hiermee Colin wilde steunen.
Megan vindt het onterecht dat Colin door veel Amerikanen bekritiseerd wordt. "Ik vind het verschrikkelijk hoe hij wordt behandeld", zegt ze tegen The Washington Post. "Het is gewoon racisme. Een opmerking als 'blijf zitten waar je zit, zwarte man', daar voel ik me niet goed bij. We moeten een meer inhoudelijk gesprek voeren over het rassenprobleem."
Megan is zelf lesbisch. Ze ondervindt door haar geaardheid ook problemen in de maatschappij, zegt ze. "Ik heb weleens m'n hand op m'n hart gelegd tijdens het volkslied, maar op dat moment voelde het niet alsof mijn vrijheden beschermd waren."
Hoe nieuw is dit protest?
Als er door sporters geprotesteerd wordt over de rol van zwarte Amerikanen in de samenleving, dan is dat eigenlijk altijd controversieel, zegt Amerikadeskundige Victor Vlam. "Het is voor de sporters een eenvoudige manier om mensen tegen zwarte issues aan te laten kijken. Het mag daarom ook niet altijd. Basketballers krijgen zelfs schorsingen aan hun broek als ze het toch doen."
Het gebeurt door veel sporters, omdat ze vaak uit een zwarte gemeenschap komen en geconfronteerd worden met raciale kwesties, stelt Vlam. "Ze hebben bijvoorbeeld een slechte band met de politie in de wijk waar ze opgroeiden. Ze weten hoe het is om gediscrimineerd te worden."
Dat Colin nu blijft zitten bij het volkslied, is volgens Vlam uniek. "Amerika is heel vaderlandslievend. Dit is tegen de grens van het acceptabele aan voor veel Amerikanen."
En dat bleek ook wel de afgelopen tijd. "Veel Republikeinen zijn boos en vinden dat zwarten het goed hebben in de samenleving. Ze noemen bijvoorbeeld Obama die president is en het feit dat veel zwarten in de samenleving erop vooruit zijn gegaan. Zij zien het als gezeur en vinden het niet staan bij een volkslied echt te ver gaan."
De verdeeldheid in de samenleving komt vooral omdat veel Amerikanen de afgelopen twintig jaar minder bij elkaar in de buurt zijn gaan wonen, zegt Vlam. Daardoor weten veel witte mensen niet wat er speelt bij zwarten en andersom. "Daarom is er soms weinig onderling begrip."
Vlam vergelijkt de actie van Colin met die van burgerrechtenactiviste Rosa Parks in de jaren 50. Zij weigerde haar plek die was gereserveerd voor een wit iemand af te staan in een bus. "Dit is in die zin ook een stil protest, maar dan met een wel heel zichtbaar podium."