Twee dagen geleden stond Mohammed Rashid op de voorpagina van de Volkskrant onder de kop 'Is Schiphol nog veilig?'. Nu sleept hij de krant voor de rechter. Mohammed vertelde ons zijn verhaal.
Not amused
"Toen ik mezelf op de voorpagina zag moest ik dat wel even verwerken. Ik was not amused, om het maar even netjes te houden. Zelfs familie elders in Europa stuurde mij berichten, het ging echt ver. Toen ik een beetje was bijgekomen dacht ik: oké, wat is er precies gebeurd, wat is de schade en wat ga ik eraan doen?"
Mohammed was de dag ervoor met vrienden onderweg naar Schiphol. Hij wist van de controles en had al verwacht dat zij gecontroleerd zouden worden. Maar dat er foto's werden gemaakt, had hij niet door: "Ik zag wat camera's, maar had geen idee waar het voor was. Er werd ook niet met ons gecommuniceerd."
Ik ben echt woedend dat ze mij neerzetten als terrorist.
Had Mohammed toestemming gegeven voor de foto als dat vooraf was gevraagd? "Waarschijnlijk niet. En dat is puur omdat er zo veel stigmatiserende artikelen worden geschreven zoals deze, waarbij de foto door de tekst eronder compleet uit de context wordt getrokken. Ik ben echt woedend dat ze mij neerzetten als terrorist."
GeenStijl
Gister verscheen op GeenStijl een kritisch stuk over Mohammed: het blog schreef over bezoekjes aan het Midden-Oosten, Arabische vrienden en foto's van 'Boycot Israël' op zijn Facebookpagina.
Mohammed vindt dit weer een heel andere discussie maar nodigt iedereen uit op Facebook. "Ik heb niks te verbergen. Ik leef in een democratisch systeem en mag mijn politieke overtuigingen hebben. Mijn familie spreekt zich al jaren uit tegen IS, maar dat ziet niemand. Als er iemand tegen geweld of onveiligheid is, ben ik het wel."
Werkelijkheid en spijt
Volkskrant-hoofdredacteur Philippe Remarque vertelde eerder dat zijn fotograaf een uur op Schiphol had gestaan en dat er van de zes gemaakte foto's toevallig drie bij zaten van mensen met een Arabisch uiterlijk.
We hebben niet in de kop gezet: gaat deze man Schiphol opblazen? Het ging over een algemeen veiligheidsprobleem.
Hij staat dan ook vierkant achter de foto, laat hij weten. "Wij hebben gewoon een foto van de werkelijkheid afgedrukt. De associatie die wordt gelegd is in the eye of the beholder."
Remarque begrijpt dat de kop een associatie zou kunnen opwekken, maar dat is nooit zo bedoeld. "Een associatie kunnen wij niet rectificeren. De kop slaat op het verhaal in de krant en niet op hem. We hebben niet in de kop gezet: gaat deze man Schiphol opblazen? Het ging over een algemeen veiligheidsprobleem."
Uitnodiging
Remarque nodigde Mohammed uit om langs te komen op de redactie om erover te praten, maar daar ging Mohammed niet op in. "Hij wil een schikking treffen nadat hij mij had geschaad. Hij geeft toe dat er vooraf over de foto is gediscussieerd: waarom ben ik toen niet uitgenodigd? Dan had ik kunnen meedenken. Nu wil hij achteraf praten en moet ik de moeite nemen om langs te komen terwijl ik geschaad ben. Dacht het niet."
Mohammed heeft de Volkskrant vervolgens gesommeerd een rectificatie te plaatsen waarin de krant excuses maakt aan de maatschappij en aan hemzelf en zijn familie. Excuses voor het combineren van de foto met de kop en het daaruit, volgens Mohammed, voortvloeiende verband tussen hem en de dreiging op Schiphol.
Ik vind het vooral belangrijk dat polarisatie en etnisch profileren in onze maatschappij moeten ophouden.
De Volkskrant heeft geweigerd deze rectificatie te plaatsen. Dat had Mohammed wel verwacht. "Maar dat was wel de druppel die de emmer deed overlopen. Mensen in mijn omgeving weten wie ik ben en dat ik niet het gezicht van onveiligheid ben. Ik vind het vooral belangrijk dat polarisatie en etnisch profileren in onze maatschappij moeten ophouden."
Mohammed heeft nu dus een kort geding aangespannen. "Ik hoop dat ik mijn recht haal en een punt kan maken tegen de media: wees je bewust van welk beeld je neerzet en wees een goed voorbeeld voor de maatschappij."
Remarque ziet die juridische stappen met vertrouwen tegemoet. "Zijn privacy kan in het geding zijn, maar onze persvrijheid staat daartegenover, en die weegt over het algemeen zwaarder voor Nederlandse rechters. Het is een interessant spanningsveld."