Aboozar (linksvoor, met zonnebril) en zijn vrienden tijdens de demonstratie

'Ineens was de feestelijke sfeer veranderd in een hel'

"Ik ben nog steeds in shock", zegt de Afghaans-Nederlandse filmmaker Aboozar Amini (30) een dag na de aanslag in de Afghaanse hoofdstad Kabul. Bij twee zelfmoordaanslagen kwamen daar meer dan tachtig mensen om het leven en raakten zeker 230 mensen gewond. "Ik ging een paar minuten voor de explosie water halen voor mijn vrienden. Toen ik de knal hoorde, wist ik meteen wat er was gebeurd."

Aboozar liep samen met een groep vrienden mee in de demonstratie van Hazaren, een sjiitische minderheid in Afghanistan. Ze waren naar Kabul gekomen om hun eis kracht bij te zetten voor de aanleg van hoogspanningsmasten in hun provincies. "Er hing een prachtig mooie sfeer, het was feestelijk, alle winkels waren open. Mensen maakten grappen en dansten zelfs een klein beetje. We waren blij. Niemand had zich voorgesteld dat zoiets kon gebeuren."

  • Privéfoto
    De demonstratie
  • Privéfoto
    De demonstratie voor de aanslagen
  • Privéfoto
    De demonstratie voor de aanslagen
  • Privéfoto
    De demonstratie

"Mijn appartement is vlak bij het plein waar het gebeurde", legt Aboozar uit. Hij woont in Amsterdam maar was net tien dagen in Afghanistan om onderzoek te doen voor zijn nieuwe film. "Mensen hadden door de hitte dorst en honger, dus ik ging even langs huis. Precies waar ik eerder stond, was de explosie. Daarna kwam een grote rookwolk, lagen overal ledematen en het rook naar verbrande lichamen."

Degenen met wie ik grappen aan het maken was, zijn er niet meer. Ineens was de feestelijke sfeer veranderd in een hel.

Aboozar Amini

"Sommigen gingen meteen dood, anderen binnen een paar minuten en weer anderen onderweg naar het ziekenhuis", zegt Aboozar. Hij verloor twee vrienden door de aanslagen; een paar liggen er nog in het ziekenhuis. "Ze waren allebei student aan de universiteit van Kabul; één was kunstenaar, de ander studeerde internationaal recht. Degenen met wie ik grappen aan het maken was, zijn er niet meer. Ineens was de feestelijke sfeer veranderd in een hel."

Deze stad is gewend geraakt aan dit soort gebeurtenissen. Dat is pijnlijk en eng om te zien.

Aboozar

Na de aanslag hielp Aboozar met mensen naar het ziekenhuis te brengen. "Daar kwamen mensen in groten getale naartoe om bloed te doneren. Het ziekenhuis kon op een gegeven moment geen bloed meer aannemen; het zat aan de maximale capaciteit. Dat was bijzonder om te merken. Daarna gingen we met kaarsen terug naar de plek, naar het plein. Het was al donker en we bleven tot middernacht om te bidden voor de doden."

  • Privéfoto
    Herdenking op het plein
  • Privéfoto
    Spullen van de overledenen

Vandaag werd een dag van nationale rouw uitgeroepen, maar daar is volgens Aboozar weinig van te merken. "Ik was net nog op het plein, maar het lijkt alsof er niets is gebeurd. Ze zijn zo snel met opruimen, deze stad is gewend geraakt aan dit soort gebeurtenissen. Dat is pijnlijk en eng om te zien."

Aboozar vluchtte op 16-jarige leeftijd vanuit Afghanistan naar Nederland. "Er waren meerdere oorlogen, zoals tussen de Taliban en Afghanistan. We vluchtten toen voor geweld. Maar nu wil ik hier iets doen op mijn eigen manier. Ik ben moediger, sterker, want ik ben in Europa opgeleid."

"De boodschap van deze aanslag was om mensen bang te maken, om de cultuur te onderdrukken en ze niet meer te laten demonstreren. Daarom heb ik voor vanavond een filmavond georganiseerd bij het Afghaanse filminstituut. Om zulke culturele activiteiten in leven te houden."

Deel artikel: