In België maakte een staatssecretaris een pijnlijke uitglijder toen hij een vrouw die Jihad heet, beschuldigde van het aanhangen van de heilige oorlog. Want Jihad betekent zowel als goed gelovige moslim leven, maar ook: de gewapende strijd voeren om de islam te verdedigen. Hoe is het om in Nederland Jihad te heten? We vroegen het aan Jihad van 20 uit Den Haag.
"Het was mijn eerste stagedag bij een verzorgingstehuis. Bij een voorstelrondje over de vloer kreeg ik verschrikte blikken: 'Hoe heet je nou? Hoorde ik dat nou verkeerd? Jihad? Hoe kan het nou dat je zo wordt genoemd?' Jammer, denk ik dan. Moet ik me nu echt gaan bewijzen? Verantwoording afleggen, zo voelt dat."
"Er sluipt vanzelf zo'n gevoel in me van: daar gáán we weer. Maar ik snap het ook. Ik snap heel goed dat mensen de naam met iets negatiefs associëren. Zo'n staatssecretaris valt niet zo veel kwalijk te nemen. Heel veel mensen weten niet wat de naam inhoudt. Het is jammer dat mijn naam altijd zo negatief wordt benadrukt in de media. Jihad betekent in de islam juist vrede en geduld. Dat staat nogal haaks op een groep terroristen die alles bombarderen en vervolgens luid roepen dat ze moslims zijn."
"Als je jihad, islam en terrorisme in één adem leest, is het logisch dat je daar een negatief gevoel bij krijgt. Zo zitten mensen nu eenmaal in elkaar. Maar dat terroristen de betekenis in hun voordeel verdraaien, heeft niets met mij te maken. Degenen die ons geloof echt nastreven, weten dat de islam juist heel vreedzaam is. Van zulke mensen krijg ik altijd positieve reacties op mijn naam. Van hen hoor ik dat ze het zo'n mooie naam vinden en dat ze hun dochter ook wel zo willen noemen."
De Nederlandse Jihad zegt ook: "Ik zal mijn naam nooit veranderen. Mijn vader en moeder hebben me met trots zo genoemd en dat gevoel deel ik. Bij ons betekent jihad ook innerlijke strijd. Dat is de grootste betekenis die de naam meekrijgt in de islam. Het gaat dan om de innerlijke strijd met jezelf.
"Je moet geduld hebben, goed zijn voor de medemens, goed zijn voor ouderen en jezelf verbeteren. De echte innerlijke strijd. Dát is de grootste jihad die je als moslim kunt vechten. Het gevecht om een beter mens te worden. Hoe mooi is dat?"
"Ik heb op mijn stage een paar hevige discussies gehad. Op een gegeven moment pakte een van de vrijwilligers de krant. Ze begon met een trotse blik hardop voor te lezen. Ze benadrukte de negatieve dingen over de islam. Het protocol is juist – omdat we met dementerende ouderen werken – dat we geen onderwerpen benoemen die tot discussie kunnen leiden. Dat deed ze wel. 'Jihad en de moslims zijn terroristen.' Ze zei het letterlijk waar ik bij zat. Het is moeilijk dat te negeren, als je aanvoelt dat het om jou gaat. Respectloos. Voor mij, maar ook voor de ouderen."
"Zeker toen 'jihad' net in de media opdook, was het wennen. Gek om je naam terug te zien in combinatie met gewonden, doden en terroristen. Waarom maken zulke mensen mijn naam zwart? Op een gegeven moment went het. Als er een aanslag is gepleegd, is het wachten op het moment dat er een verband wordt gelegd met mijn naam."
"Uitgescholden ben ik nog niet – al weet ik niet wat er achter mijn rug om gebeurt. Ik ben heel uitgesproken, spontaan en kan het daardoor makkelijk vinden met iemand. Ik word dan ook niet snel zwartgemaakt. Ik sta sterk in m'n schoenen."
"Ik vecht ervoor dat mijn naam als iets positiefs wordt gezien. Als ik ze al niet de juiste betekenis mee kan geven, wie dan wel? Ik neem de tijd. Elke keer weer. Ik ben liever een paar minuten van mijn tijd kwijt, dan hebben ze tenminste de juiste uitleg. Met een beetje geluk vertellen zij dat weer door aan een ander."