Een vader met twee kinderen

Hoe is het als alleenstaande vader in een 'mama-wereld'?

Je baby verschonen? Dat kan alleen in het damestoilet. En telkens weer die verbazing: 'wat knap dat jij ze opvoedt!' Mannen die kinderen opvoeden worden er wel eens gek van dat ouderschap zo op moeders gericht is. We vroegen ze hoe het is een alleenstaande vader te zijn.

Uit cijfers van het CBS blijkt dat een op de vijf kinderen in Nederland niet in hetzelfde huis woont als de vader. Een op de zeven Nederlandse kinderen heeft nooit contact met zijn vader.

Kevin (27) scheidde van zijn vrouw toen hun dochtertje 4 was. Omdat zijn ex geen woonruimte had, woonde z'n dochter anderhalf jaar bij hem. "Mensen zeiden altijd: oh heb je een dochter? Dan zie je haar zeker een keer in de twee weken. Als ik vertelde dat ze gewoon bij mij woonde, waren ze verbaasd. Ze gaan er standaard vanuit dat de vader buitenspel staat."

De complimenten waren 'fijn', maar werden toch ook vervelend. "Op een gegeven moment heb je dat wel vijftig keer uitgelegd. Ik begrijp wel dat mijn situatie niet gemiddeld is, maar het zou wel fijn zijn als er minder in stereotypes wordt gedacht."

Het is voor mij alsof je iemand complimenteert omdat hij zo goed ademt.

Vader Arno

Arno (39) is iets feller. De Alkmaarder heeft een dochter van 4 en 'verdeelde' haar de eerste paar jaar met de moeder, tegenwoordig zijn vrouw. "Die verbazing, daar heb ik me enorm aan gestoord. Alsof het bijzonder is als een vader verantwoordelijkheid neemt voor zijn kind. Natuurlijk zit er iets positiefs in als je er een compliment over krijgt. Maar ik vind het gewoon normaal. Het is voor mij alsof je iemand complimenteert omdat hij zo goed ademt. Ik vind dat je er als vader en als moeder moet zijn voor je kind."

Hij liet het er dan ook niet bij zitten als mensen in de kroeg tegen hem over 'eens in de twee weken' begonnen. "Je weet niet wat je zegt, zei ik tegen hen. Je ontzegt jezelf en je kind zo veel plezier in het leven. Mannen die eens in de twee weken de populaire vader uithangen, daar heb ik heel weinig respect voor: de laksheid."

De verschoontafel op het damestoilet? Dat staat voor Arno symbool voor hoe er in onze samenleving over vaders wordt gedacht. "Hoewel mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt steeds gelijkwaardiger worden behandeld, word je in de zorg voor je kinderen en de begeleiding als vader achtergesteld."

"Het hele zwangerschapstraject is gericht op de vrouw: van de pufcursussen tot de begeleiding door het consultatiebureau: als alleenstaande vader kun je nergens terecht. Toen wij uit elkaar gingen kreeg ik een hele lijst met vragen bij het consultatiebureau: of ik wel alleen voor mijn kind kon zorgen."

Het systeem creëert automatisch een afstand tussen de man en zijn kindje.

Vader Arno

"Natuurlijk ligt dat deels aan de mannen zelf. Ze zijn onhandig met hun kinderen. Als een kind huilt in de supermarkt geven de meeste mannen hun kind gelijk aan de moeder." Maar de overheid draagt hier volgens hem deels de verantwoordelijkheid voor. "Het komt onder andere doordat mannen maar 2 dagen ouderschapsverlof hebben. Ik snap wel dat een vrouw een langere periode vrij heeft omdat ze moet genezen, maar die verdeling is niet gelijkwaardig."

"Er wordt je als man iets ontzegd. De vrouw heeft drie maanden de tijd om te leren hoe ze voor het kind zorgt en de man heeft alleen de avonden. Dit creëert automatisch een afstand tussen de man en zijn kindje."

Ook Kevin vindt dat instanties meer rekening mogen houden met ouders die wel verantwoordelijkheid nemen. "Mijn dochter zit op een speciale school. Ze woont om de week bij mij en bij mijn ex. Het vervoersbedrijf moet haar dus elke vrijdag ergens anders afzetten. Het heeft ons zo veel moeite gekost om dit geregeld te krijgen. Het gaat er bij de gemeentes blijkbaar niet in. Het zou fijn zijn als er wat meer rekening wordt gehouden met co-ouderschap."

"Ik ken zo veel verhalen van vaders die worden achtergesteld in het juridisch systeem", verzucht Arno. "Een vriend van me is gescheiden en heeft vier maanden z'n kind niet kunnen zien omdat de moeder het niet 'aankon.' Dan sta je als man met lege handen. Als je het aanvecht duurt het alsnog een jaar voordat er iets geregeld is. Dat jaar heb je dan verloren."

Deel artikel: