Vluchtelingen die van opvangcentrum naar opvangcentrum gaan, dat is een bekend verhaal. Ook voor de Syrische vluchteling Ahmad (24). Sinds zijn aankomst in Nederland in augustus vorig jaar, verbleef hij al in noodopvangcentra in Assen, Ter Apel, Utrecht, Wassenaar en Doetinchem. Nu verblijft hij in Hoogeveen.
De ene opvang is groter dan de andere: in Utrecht sliep Ahmad samen met vijfhonderd anderen, in Wassenaar (Duinrell) had hij een kamer voor zichzelf. Maar privacy is voor hem niet doorslaggevend. De beste tijd had hij in Utrecht: daar maakte hij de meeste vrienden.
Verkleumde handen
Een van die vrienden is de Nederlander Lennart van der Male (30). Hij stapte een half jaar geleden af op een groepje rokende Syriërs bij de Jaarbeurs in Utrecht. Vier mannen, eentje met een kapotte broek. Druk discussiërend en hard lachend stonden ze daar met verkleumde handen hun sigaretten te roken. "Ik dacht, wat kan ik doen? Ik ga daar gewoon heen en ik ga het ze vragen." De taal leren, dat bleek het belangrijkste.
Ik dacht, wat kan ik doen? Ik ga daar gewoon heen en ik ga het ze vragen.
Bepakt met Nederlandse woordenboeken kwam Lennart een weekje later terug. Anas (24), Ahmad, Ghaith (24) en Mohammad (31) stonden wederom een peuk te roken en raakten met hem aan de praat. Lennart kwam in de weken daarna als forens dagelijks langs de Jaarbeurs en stopte steeds vaker om even te praten met de Syriërs. "Het klikte gewoon. We hebben dezelfde zwarte humor", vertelt hij.
Grappen over hun situatie als vluchteling komen dan ook aan de lopende band voorbij. "Het is voor hen een manier om alles te relativeren", zegt Lennart.
"Later hebben ze in groepjes van twee bij mij geslapen. Als je uit een studentenomgeving komt is het namelijk niet zo gek om mensen op je bank te laten slapen. En voor mij was het ook gewoon handig. Als ik thuiskwam na een lange dag werken stond het eten al klaar", grapt Lennart.
Lennart liet de Syriërs tijdens Kerst ook wat meer van het land zien. Hij nam ze mee naar de Zeeuwse Oosterscheldekering. "'We zijn toeristen, geen terroristen.' Dat zeiden we tegen langslopende mensen die wat schuchter opkeken", zegt Ahmad. Ook kwam de vriendengroep op Lennarts verjaardag.
De vriendengroep zit inmiddels verspreid over Nederland. "Maar via WhatsApp vertellen we elkaar wat we dagelijks doen", legt Ahmad uit. En over een paar weken wordt er weer flink gegamed bij Lennart in Utrecht.