Linda (29) en Alexis (30) wonen in Griekenland. Ze leven in een land waar de banken dicht zijn en waar rijen voor de pinautomaat staan. Ze mailen ons deze week iedere dag hun verhaal. De situatie in Griekenland, door de ogen van twee jonge mensen.
Vandaag stelden we de vraag: weten Grieken eigenlijk wel waar ze op stemmen met een 'ja' of een 'nee' op het referendum?
"Hoewel onze regering nog geen overeenkomst heeft bereikt met onze Europese partners, verwachten ze van ons dat wij de meest belangrijke politieke en economische beslissing van onze generatie nemen. Zonder een duidelijke uitleg wat een ‘nee’ zou betekenen voor onze Europese toekomst. Ze vragen of we de overeenkomst moeten accepteren die de Europese Commissie, het IMF en de Europese Centrale Bank ons aanbiedt."
"De regering vindt van niet, en vraagt ons zo te stemmen, omdat zij claimen dat ze dan een betere onderhandelingspositie krijgen. Alleen, Europese leiders hebben expliciet gezegd dat de Griekse bevolking deze zondag stemt of ze wel of niet onderdeel willen blijven van de EU en de euro."
"Ik ontmoet mensen op straat, in cafés en winkels. Als ik ze vraag wat ze gaan stemmen op zondag, zeggen de ‘nee’-stemmers: “ik ben toch al arm”, “ik heb niks te verliezen”, “ik kan niet meer tegen de strenge maatregelen”, “we weten dat dat een overeenkomst onze levens er alleen maar slechter op maken”."
‘Nee’ is voor de Griek een woord met sentimentele waarde. Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog de toenmalig Griekse premier Metaksas werd gevraagd om het land over te geven, zei hij ‘nee’, en we begonnen een oorlog tegen Italië.
‘Nee’ is voor de Griek een woord met sentimentele waarde.
"Nu wordt deze retoriek gebruikt door de huidige regering. Ze claimen dat we ‘nee’ moeten zeggen om onze waardigheid te behouden. Ik ben bang dat dit woord zelfs nationalistische gevoelens opwekt. Dus, stemmen op ‘nee’ is gebaseerd op sentiment. En dat terwijl de regering waardigheid en onafhankelijkheid predikt."
"Iedereen die voor ‘ja’ gaat, probeert mensen over te halen dat Griekenland veiliger is in Europa. Ik heb het gevoel dat hier in Athene onze blik gericht is op Europa en ons land, maar ik ben erg bang wat er gebeurt in andere steden. Ik voorzie daar een grote steun voor een ‘nee’."
"De vraag die wij moeten beantwoorden is nog steeds open voor interpretatie. Er is weer een dag voorbij, nog twee dagen voordat we gaan stemmen. Gaat het over de eurozone, of gaat het over het voorstel dat nooit werd afgerond en niet meer bestaat, of over Europa, of over de onderhandelingen, over het IMF? Niemand weet het."
Gaat het over de eurozone, over de onderhandelingen, over het IMF? Niemand weet het.
"Er zijn gemengde berichten. De regering is er zeker van dat een ‘nee’ hun onderhandelingspositie zal verstevigen. Maar ze geven ons geen duidelijk antwoord wat er gebeurt als we ‘ja’ stemmen. Volgens de oppositiepartijen is het een ‘ja’ of ‘nee’ over het blijven in de eurozone."
"Als ik naar de reacties van mensen op social media kijk, ben ik ervan overtuigd dat een groot deel op gevoel gaat stemmen. Ze laten zich leiden door de strengheid van Europa en alle problemen die dat oplevert. Ook hun gevoel over de huidige en vorige regering en hun sentiment over de Duitse regering spelen mee."
"Het is duidelijk dat het grootste deel van de bevolking niet goed op de hoogte is, en sommige willen ook niet op de hoogte gebracht worden. Omdat hun mening al vaststaat, zelfs als hun beslissing kan leiden tot zelfvernietiging."