Thomas van Linge maakt landkaarten van de situatie in het Midden-Oosten: wie is de baas, wie vecht met wie en waar is het even rustig. Geen alledaagse hobby en nog opvallender: zijn kaarten verschijnen in internationale media als Newsweek, the Huffington Post, Libanon’s Daily Star en Vox.
Daarnaast gebruiken onder andere de universiteiten van Texas en Oklahoma ze. Ook verschillende jihad-deskundigen zijn enthousiast.
Niet gek, voor een 18-jarige hobbyist, die de kaarten inkleurt met Paint (!), omdat hij "niet enorm bedreven met computers is".
Trial and error
Begin 2014 start Thomas met het maken van kaarten van de regio en van strijdende partijen. "Het irriteerde me dat er zo slecht werd weergegeven wie nou precies waar vecht." Om alles goed te monitoren legt hij contacten via Twitter, Facebook en Youtube. Hij heeft lijntjes naar in totaal zo'n duizend bronnen, onder wie informanten in het Vrije Syrische leger.
Hij komt er snel genoeg achter of een bron betrouwbaar is of niet. "Het is een proces van trial and error. Je gaat ook af op informatie van onbetrouwbare types. Maar de foute informanten filter je er op een gegeven moment uit."
Uniek
"Er is een overvloed aan landkaarten van de conflicten beschikbaar. Die zijn meestal gefocust op een bepaald gebied of een bepaalde veldslag", zegt arabist en jihad-deskundige Pieter van Ostaeyen. "Maar Thomas' kaarten zijn uniek, omdat hij hele algemene, duidelijke en overzichtelijke kaarten per land maakt."
Thomas' kaarten zijn uniek. Ze geven een uitstekend overzicht van de steeds veranderende situatie in Syrië en ook in Irak.
Evolutie van de strijd
Elke twee weken plaatst Van Ostaeyen de nieuwe kaarten op zijn blog. "Door de kaarten van het afgelopen jaar achter elkaar te leggen krijg je een goed beeld van de strijd, welke bewegingen er zijn gemaakt door strijdersgroepen en welke verliezen er zijn geleden. Dat geeft een perfecte weergave van de evolutie van de strijd."
Van Ostaeyen zegt bewondering te hebben voor Thomas en zijn werk. "Hij verifieert zelfs vage geruchten, zoekt dat helemaal uit, en is in staat om de situatie dan goed neer te zetten. Dat is heel intensief werk. Ook gezien zijn leeftijd is dat natuurlijk opmerkelijk.
'85 procent accuraat'
Als Thomas bijvoorbeeld van een Koerdische commandant hoort dat ze een dorp hebben veroverd op IS, dan past hij z'n kaart niet meteen aan. "Ik wil eerst visuals hebben: filmpjes op YouTube, en informatie uit andere bronnen. Als het van meerdere kanten wordt bevestigd, pas ik m'n kaart aan."
Volgens Thomas zijn zijn kaarten voor 85 procent accuraat. "Vijftien procent berust op misinterpretatie." Hij maakte ook kaarten over de situatie op de Krim. "Dat was vorig jaar hot, zeker na MH17. Maar ik houd het nu niet meer zo bij."
Pas als iets van meerdere kanten wordt bevestigd, pas ik m'n kaart aan.
Duizend bronnen
In het begin van de Arabische Lente, in 2010, raakte Thomas gefascineerd door de revolutie. Op school krijgt hij de reputatie van Midden-Oostendeskundige. Dagelijks besteedt hij een uur aan zijn kaartenhobby, maar: "Het is eigenlijk geen hobby. Het is pure interesse."
Hij past zijn kaarten elke dag aan, maar twittert gemiddeld om de twee weken een vernieuwde kaart: "Anders zijn de verschillen te klein." Thomas gebruikt zo'n duizend online bronnen. Vaak communiceert hij in het Engels, maar dat werkt niet altijd. "Ik heb mezelf een beetje Arabisch geleerd en kan nu soms redelijk volgen wat er op Twitter wordt gezegd."
'Te gevaarlijk'
Opvallend: hij is nog nooit in een van de landen geweest waarvan hij kaarten maakt. Nu hij is geslaagd voor z'n vwo-examen aan het Geert Groote College in Amsterdam, neemt hij een jaar vrij.
"Om wat meer aan m'n kaarten te doen en misschien wil ik ook wel naar het Midden-Oosten, om een documentaire te maken. Niet naar Syrië, da's te gevaarlijk. Maar in Iraaks-Koerdistan is het relatief veilig. Daar wil ik wel naartoe."