Aseksueel

Aseksueel: 'liever cake dan seks'

Laura (22) gaat graag naar de bioscoop, gamet en kijkt series met vrienden. Ze is een doodnormale student, maar houdt het liefst haar kleren aan. Seks ziet ze namelijk niet zo zitten. Ze is aseksueel.

Gedurende mijn hele jeugd voelde ik me nooit seksueel aangetrokken tot iemand. Ik werd wel verliefd. Maar ja, het seksgedeelte ontbrak.

Laura

In Amerika worden steeds meer organisaties voor aseksuelen opgericht. Maar Nederlandse aseksuelen houden zich stil. Laura pleit voor meer openheid: "Nu zeggen mensen vaak dat het niet bestaat. Een stuk erkenning is prettiger." Wij spraken haar:

'Alien in de wereld'

Sinds haar jeugd weet Laura dat ze aseksueel is. Alleen, toen wist ze nog niet dat dat zo heette. Net als bi- en homoseksualiteit is aseksualiteit aangeboren, legt seksuoloog Peter Leusink uit. Hij vertelt dat in Nederland geschat wordt dat 1 procent van de bevolking aseksueel is.

Tot haar twintigste wist Laura niet dat ze bij die 1 procent hoorde. Haar puberteit was niet gemakkelijk. "Je voelt je wel een beetje een alien in de wereld. Want je bent niet geïnteresseerd in datgene waar iedereen in geïnteresseerd is. Daar word je steeds mee geconfronteerd", vertelt ze.

Laura: erkenning voor aseksualiteit zou prettig zijn

Pas toen ze op Tumblr het woord tegenkwam, vielen voor Laura de puzzelstukjes op hun plaats. Ze stuitte op het internationale forum AVEN (Asexual Visibility and Education Network), waar ze in contact kwam met andere Nederlandse aseksuelen.

Dat was een opluchting. "Het is fijn dat je niet de enige bent die niet in seks geïnteresseerd is. Zeker in een wereld waarin iedereen dat juist wel is", vertelt Laura. Het is een feest der herkenning: "Op het forum zeggen we: cake is better than sex".

Lotgenoten vinden op fora

Stigma

In Nederland zijn er geen praatgroepen waar aseksuelen regelmatig bijeen kunnen komen. Nog niet zo heel lang geleden was dat in Amerika net zo.

Begin 2014 vond Emily Johnston het de hoogste tijd. Op de campus van Carleton College was er al een organisatie voor lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders (LHBT), maar niet voor aseksuelen. Ze richtte het ACE 'Asexuality Centre and Education' op. Iedere week zijn daar nu bijeenkomsten.

Volgens Emily is de organisatie niet alleen een steunpunt voor aseksuelen. Ze vertelt dat het ook belangrijk is om de rest van de campus voor te lichten. "Mensen nemen aan dat aseksuelen geen liefde voelen. Dan doe je alsof we niet menselijk zijn: daar zijn veel vooroordelen over", zegt Emily.

Gay Pride

Met organisaties als ACE en in de laatste jaren ook deelname van aseksuelen aan de Gay Pride, zijn Amerikaanse aseksuelen een stuk zichtbaarder dan de Nederlandse. Maar daar lijkt verandering in te komen.

Het COC komt al op voor rechten van homo's, lesbiennes en transgenders, maar zou daar in de toekomst ook aseksuelen aan toe kunnen voegen. Directeur van het COC Koen van Dijk: "We vertegenwoordigden eerst alleen homo's, lesbiennes en biseksuelen, pas later kwamen daar transgenders bij."

Er is een ontwikkeling gaande. Ik kan me voorstellen dat er in de toekomst ook aseksuelen bij komen.

Koen van Dijk - COC

Aseksueel

Maar, zegt Van Dijk, het initiatief moet wel vanuit henzelf komen. Laura erkent dat meer openheid belangrijk is, maar die stap zetten blijft lastig. "Een enorme organisatie hoeft niet van mij. Ik wil toch dat mensen mij vooral als mens zien, niet als aseksueel."

Aan de andere kant hoort die aseksualiteit wel bij wie ze is en kan meer bekendheid daarover veel voor haar betekenen. "Ik hoop dat ik later wel een partner vind die mijn aseksualiteit accepteert, of zelf aseksueel is. Iemand die het dus oké zou vinden om zonder seks te leven en toch een relatie aan te gaan."

Ik heb nog nooit een relatie gehad, omdat ik wist dat de ander altijd seks wilde.

Laura

Meer weten? Kijk deze documentaire uit 2013:

Helaas, deze YouTube video is niet meer beschikbaar

Deel artikel: