Twee vrouwen die een kindje willen. Maar dan wel een met kroeshaar en blauwe ogen. In Engeland kunnen ze daar nu voor kiezen: vandaag opende in Birmingham de eerste nationale spermabank.
De bank wordt gerund door de National Gamete Donation Trust, een organisatie die landelijk donoren werft. Met de komst van de bank moet er een einde komen aan het tekort aan spermadonoren in Engeland. De wachtrij is nu soms wel vijf jaar.
Selectie op uiterlijk
De bank wil 'het beeld van spermadonaties' veranderen, zegt Sue Avery tegen de BBC. Zij is directeur van het ziekenhuis waar de bank is opgezet. Mensen die bij de bank op zoek zijn naar een spermadonor kunnen die bijvoorbeeld selecteren op afkomst, uiterlijk, hobby's en baan. En dat is nieuw in Engeland.
Het gebrek aan anonimiteit zal de Engelse donoren niet afschrikken, denkt Laura Witjens, de Nederlandse directrice van het Engelse NGDT. "Begin jaren 2000 werd een wet ingevoerd, waardoor kinderen vanaf hun achttiende contact op mogen nemen met hun donorvader. Overal ter wereld is het aantal donoren daarna gedaald. Overal, behalve in Engeland. Op de goede manier kunnen wij het aantal donoren blijvend laten toenemen."
60 Deense halfzusjes
Het aantal spermadonoren is in Engeland de afgelopen 10 jaar toegenomen met 50 procent, maar de vraag steeg nog veel sneller. Veel kleine klinieken moeten nu hun sperma kopen in Denemarken en de Verenigde Staten. Daar zitten veel gevaren aan vast, zegt Witjens tegen Radio 1. "Het sperma van een donor kan zomaar al tien keer gebruikt zijn. Een kind zit dan later opeens met 60 halfbroertjes of -zusjes en daar zit niemand op te wachten."
Dus moeten er meer Engelse spermadonoren komen, zegt Witjens. En dat pakt de bank commercieel aan. "We hebben het donorschap uit de medische sfeer getrokken. Artsen hebben over het algemeen geen marketingkennis, dus het gebeurt nogal eens dat donoren er zomaar mee stoppen als ze er even geen zin meer in hebben. Dat hebben wij in Engeland veranderd."
'De man met 100 kinderen'
Maar 60 donorkinderen, dat is nog niks voor de Maastrichtse Ed Houben. 'De man met 100 kinderen' is als spermadonor niet verbonden aan een kliniek, maar komt zelf in contact met koppels die op zoek zijn naar een donor. Over zijn diensten verscheen een documentaire; Nieuwsuur sprak met hem en die video vind je hier.