"Dit is de droevigste dag in de boksgeschiedenis", zegt de Nederlandse kickboks-kampioene Lucia Rijker. "Ik denk dat miljoenen mensen vandaag even stilstaan bij de tijd van Muhammad Ali en wat hij betekend heeft. Voor henzelf maar ook voor de mensheid."
Voor Rijker was Ali een belangrijke inspirator. "Hij was een van mijn vaders in het boksen. Als kind heeft hij mij zo geïnspireerd met die grote gevechten. Maar het ging bij hem niet alleen om de bekers, belts en fame, maar ook hoe hij daarmee de mensheid kon veranderen en inspireren. Dat maakte hem zo bijzonder."
Lang ziek
Bokslegende Muhammad Ali overleed vanochtend op 74-jarige leeftijd. Hij werd afgelopen week opgenomen in een ziekenhuis in Phoenix met ademhalingsproblemen. Die zouden moeilijk te behandelen zijn vanwege de ziekte van Parkinson, waaraan Ali al sinds de jaren 80 leed.
"Toen ik over zijn dood hoorde, dacht ik eerst nog een beetje rationeel. Hij was natuurlijk al lang ziek. Maar later merkte ik dat ik toch erg verdrietig was", zegt Rijker. "Toen heb ik nog even heel hard gehuild, want eigenlijk heeft niemand mij meer zo diep kunnen inspireren als hij."
Van de 61 wedstrijden die Muhammad Ali als prof bokste, won hij er 56, waarvan 37 keer door knock-out. Hij was niet bescheiden over zijn prestaties. Nadat Ali in 1964 zijn eerste wereldtitel won, sprak hij te woorden: I am the greatest. "Aan zelfvertrouwen ontbrak het hem niet", zegt NRC-journalist Ward op den Brouw. "Dat was bijzonder voor een zwarte atleet."
Op den Brouw is een groot fan van Ali. Negen jaar geleden had hij de eer de bokslegende in Amerika te ontmoeten en hem toe te spreken. Hij koestert de foto die toen van hem en de oud-bokser werd gemaakt. "Het was een heel bijzonder moment. Ik vond het een geweldig sportman met een prachtig levensverhaal."
Onvergetelijk waren de titelgevechten van Ali met Joe Frazier (Fight of the Century, 1971 en Thrilla in Manilla, 1975) en George Foreman (Rumble in the Jungle, 1974). "Ali had een ongelooflijke conditie, was heel erg snel en kon heel goed incasseren. Die combinatie maakte hem zo'n goede bokser", zegt Op den Brouw.
Onvergetelijk waren de titelgevechten van Ali met Joe Frazier (Fight of the Century, 1971 en Thrilla in Manilla, 1975) en George Foreman (Rumble in the Jungle, 1974). "Ali had een ongelooflijke conditie, was heel erg snel en kon heel goed incasseren. Die combinatie maakte hem zo'n goede bokser", zegt Op den Brouw.
Typisch Ali
Ali was niet alleen een voorbeeld op sportgebied. Hij kwam ook uit voor zijn mening als het ging om de oorlog in Vietnam en de burgerrechten van zwarte Amerikanen. "Hij ging voor niks en niemand uit de weg, hij stond op voor wat hij vond", zegt de journalist. "Zo kwam hij op voor de belangen van de zwarte Amerikaanse bevolking. En niet zonder succes."
Maar in de eerste plaats was Ali een van de beste boksers aller tijden. Op den Brouw: "Als hij niet had gebokst, wat was er dan van hem geworden, vroeg een talkshowpresentator Ali tijdens een uitzending in de jaren zeventig. Hij antwoordde dat hij dan de eerste zwarte man op de maan had willen zijn. Typisch Ali."