Zelfmoordpreventieboot moet suïcidaliteit onder lhbt'ers bespreekbaar maken

Zaterdag vindt het jaarlijkse hoogtepunt van de Amsterdam Pride plaats: de Canal Parade. Een van de boten die dit jaar meevaren is de zelfmoordpreventieboot, een initiatief van 113 Zelfmoordpreventie en Astare. Zij willen hiermee aandacht vragen voor het grote aantal lhbt'ers dat zelfmoord pleegt of kampt met suïcidale gedachten.

"Het thema van de boot is #steldevraag 'Denk je weleens aan zelfmoord?'", zegt Kris van der Veen (37), die meevaart op de boot. "Ook tijdens de Canal Parade staan er mensen langs de grachten die over zelfmoord nadenken en van wie de omgeving dat misschien helemaal niet doorheeft."

En dat moet veranderen, zegt Kris. "Wij willen dat taboe doorbreken en ervoor zorgen dat mensen vaker over zelfmoord praten om uiteindelijk het hoge aantal suïcides in Nederland, ook onder lhbt'ers, terug te brengen."

Ook Kris zelf had suïcidale gedachten. Hij groeide op in een klein dorpje in Friesland en werd daar gepest. "Ik was anders dan anderen. Ik zag er meisjesachtiger uit, had een hoge stem. En dat was vaak een reden om mij uit te schelden en soms ook te slaan."

Kris raakte in een isolement en zag geen uitweg meer. Hij schreef briefjes aan zichzelf om de dingen van zich af te schrijven. "Wat ben ik eigenlijk waard? Niks. Gewoon niks", staat in een briefje van Kris uit 1996.

"Maar wat maakt het ook uit. Ik leef toch niet lang meer. Ik voel het aan. Wat kan mij het ook eigenlijk schelen. Dan maar dood. Pech gehad. Was ik nu maar alvast gewoon weg. Weg van hier. Weg van alles. Weg van iedereen. Kortom: dood."

Voor Kris kwam de ommekeer toen hij hulp kreeg van een decaan van zijn middelbare school. "Zij zei tegen mij: we blijven met elkaar in gesprek en gaan werken aan je veerkracht en het accepteren van jezelf. Dat lukte beetje bij beetje."

Mijn eigen geluk

Ook Fleur Lieftink (19) maakte donkere periodes mee. Ze werd bij haar geboorte gezien als jongen, maar kwam er in haar puberteit achter dat ze een vrouw is. Het duurde een tijd voordat ze erover durfde te praten. Over straat gaan als meisje durfde ze al helemaal niet.

"Het was voor mij echt leven of dood. Ik moest de keuze maken: of als mezelf, dus als een meisje verder leven, of dat het voor mij gewoon echt niet meer hoefde."

Ze koos voor het eerste. "Ik dacht, nu is het mijn tijd. Nu ga ik voor wat ik verdien. Ik kies voor mijn eigen geluk."

Inmiddels gaat het erg goed met Fleur. Op YouTube vertelt ze als vlogger over haar transitie en leven. Ze hoopt hiermee andere transgenders die het moeilijk hebben te helpen.

"Ik denk dat ik kan bijdragen aan de acceptatie van transgenders. Misschien dat het mensen helpt om een ander beeld te vormen en dat het standaardoordeel verdwijnt."