In het noordwesten van Antarctica is een van de grootste ijsschollen ooit afgebroken van het continent. Het gaat om een berg met een oppervlakte van 5800 vierkante kilometer - iets groter dan de provincies Noord-Holland en Utrecht.
De ijsberg dreigt al maanden af te breken. Er liep een grote scheur over de plaat heen, veroorzaakt door smeltend ijs aan de onder- en bovenkant van de plaat. Het ijs smelt door de warmere atmosfeer en warmere oceaan bij Antarctica.
"Het afbreken van een ijsberg is een heel normaal verschijnsel op Antarctica", legt Michiel van den Broeke, hoogleraar polaire meteorologie, uit. "De ijskap raakt zo zijn massa kwijt anders blijft hij maar continu groeien."
Larsen C
Toch is het afbreken van de ijsplaat wel van betekenis, zegt Van den Broeke. "Omdat we weten dat hier sinds 20 jaar ijsplaten niet alleen ijsbergen produceren, maar ook in zijn geheel opbreken. Dus we houden het goed in de gaten."
Door het afbreken is de ijsplaat Larsen C, waar de ijsberg bij hoorde, zo'n 12 procent van zijn oppervlakte kwijtgeraakt. De kans is groot dat de plaat daardoor instabiel wordt en verder verbrijzelt. In 2002 gebeurde dat ook met de nabijgelegen plaat Larsen B.
Het duurt volgens de hoogleraar vijftig jaar voordat zo'n stuk ijsplaat weer is aangegroeid. "Maar ik verwacht dat de opwarming in dit gebied te hard gaat en dat hij voor die tijd helemaal verdwijnt."
Het afbreken van de schotsen heeft niet direct grote gevolgen voor de zeespiegel, want dit ijs dreef toch al in het water. "Dit kan vooral dienen als model voor voorspellingen voor de rest van Antarctica. Want daar ligt genoeg ijs om de zeespiegel met vele meters te laten stijgen."
De ijsschots blijft waarschijnlijk nog een aantal jaar ronddrijven. Meestal drijven ijsschotsen uit dit gebied richting het noorden, om in de zee tussen Zuid-Afrika en Zuid-Amerika te belanden. Daar is het water 32 graden, waardoor de schots snel smelt.